Małżeństwo z Torunia otrzymało papieski krzyż Ecclesia et Pontifice

Halina i Janusz Mazurkowie, małżeństwo z Torunia, otrzymało 5 września papieski krzyż Ecclesia et Pontifice. Na Mszy św. w kościele ojców redemptorystów obecny był bp Wiesław Śmigiel oraz biskup senior Andrzej Suski.

Podejmując w homilii temat upomnienia braterskiego w nauczaniu świętych, zwłaszcza zaś w pismach św. Alfonsa Liguoriego, założyciela Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, bp Śmigiel zaznaczył: „Upominać można nie tylko słowem, ale także przykładem własnego życia. Nic tak bardzo nas nie przemienia jak spotkanie z przykładem dobrego życia. Są takie sytuacje, w których słowa są zbędne, ponieważ całe życie staje się jednym wielkim słowem, upomnieniem, wezwaniem i świadectwem”. Zauważył, że takie właśnie było życie Haliny i Janusza Mazurków.

Jako małżonkowie od niemal 40 lat są zaangażowani w Domowy Kościół diecezji toruńskiej, a od 25 w ruch Spotkań Małżeńskich. Prowadzą rekolekcje dla małżeństw oraz Wieczory dla Zakochanych. W ramach działalności w Stowarzyszeniu Rodzin Katolickich zainicjowali Klub Seniora oraz świetlicę dla dzieci Marcelinek. Halina Mazurek jest cenioną lekarką, która „w każdym pacjencie widzi odbicie twarzy Chrystusa”. Proboszcz parafii, o. Wojciech Zagrodzki CssR, przypomniał, że nie brzydziła się żadnym człowiekiem, nawet gośćmi najbardziej zaniedbanych lokali, nie przepisywała też nigdy leków antykoncepcyjnych. „Trudne do policzenia są nawrócenia na wiarę tym, który posługiwała jako lekarz” – mówił. Janusz Mazurek, radioastronom, posługuje w parafii ojców redemptorystów jako akolita. Oboje małżonkowie są oblatami zgromadzenia, a w latach 1992-1999 byli członkami Sekretariatu ds. Laikatu Prowincji Warszawskiej Redemptorystów.

W 2002 r. małżonkowie otrzymali wyróżnienie „Zasłużony dla diecezji toruńskiej”

W życiu małżeńskim doczekali się 4 córek, w tym jednej przybranej, przyjętej do domu po stracie rodziców. Obecnie cieszą się jedenaściorgiem wnucząt. Dziękując Bogu za dar życia i otrzymane wyróżnienie, stwierdzili: „Staraliśmy się, by wszystko, co robimy, było zrobione jak najlepiej, ale mamy też świadomość, ze wszystko jest obarczone wieloma błędami, niedoskonałościami, ograniczeniami, skażone naszą grzesznością. Nasza działalność dopiero w rękach Boga stawała się świadectwem”.