Miechów: wierni z blisko 20 parafii uczestniczyli w IV Diecezjalnej Pielgrzymce do Pustego Grobu

W unikatowym w Polsce sanktuarium Grobu Bożego w miechowskiej bazylice, pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego, modlili się dzisiaj pielgrzymi z blisko 20 parafii diecezji kieleckiej – uczestnicy IV Diecezjalnej Pielgrzymki do Pustego Grobu.

Pielgrzymce towarzyszyło hasło „Odkryjmy na nowo oblicze Chrystusa”, realizowane poprzez ciekawe katechezy, inspirowane np. Całunem Turyńskim czy obrazem Ecce Homo, zwiedzaniem sanktuarium z Galerią u Jaksy, rozdawnictwem chlebów św. Brata Alberta. W wydarzeniu wzięło udział ponad 300 osób, z m.in. Kielc, Górna, Kozłowa Małogoskiego, Buska – Zdroju oraz wierni z Miechowa i okolic.

W kontemplacji Oblicza Jezusa pomogły specjalnie zainstalowane stacje rozważań i modlitwy: obraz Ecce Homo, krzyż i chusta (w bocznej nawie bazyliki); nawiedzenie kaplicy Grobu Bożego, a tam Ewangelia i kontemplacja płótna i chusty; rozważanie nt. Całunu Turyńskiego i chusty z Manopello (w kaplicy Całunu Turyńskiego); modlitwa przy chuście św. Weroniki (krużganki) oraz nawiedzenie Ołtarza Miłosierdzia (krużganki). W każdym z tych miejsc miał krótką katechezę jeden z miechowskich kapłanów. Uczestnicy pielgrzymki spotkali się także z franciszkaninem o. Bartoszem Poznańskim, który pracował w Manopello.

W kaplicy Grobu Bożego odśpiewano Godzinki o Grobie Chrystusowym, wokół bazyliki, odbyła się procesja uwielbienia. Wierni mieli też okazję zwiedzenia Muzeum Ziemi Miechowskiej i spotkania z jego dyrektorem – Włodzimierzem Barczyńskim, a także do wizyty w Galerii „U Jaksy”.

Blisko całodzienne wydarzenie zakończyła Eucharystia pod przewodnictwem biskupa kieleckiego Jana Piotrowskiego, a po niej rozdawanie uczestnikom chlebów św. Brata Alberta.

W homilii bp Jan Piotrowski ukazał głęboki sens płynący z kontemplacji Oblicza Jezusa i zadania stojące w tym kontekście przed wszystkimi wiernymi.

Poszukiwanie prawdy nazwał „naturalnym pragnieniem wszczepionym przez Stwórcę i spełnieniem woli samego Boga”. Zachęcił, aby wspólnie – dzięki Ewangelii i przesłaniu Bożego Słowa – odkrywać na nowo Oblicze Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Odkupiciela.

„Do kontemplacji Oblicza Jezusa nie wystarczy entuzjazm, ale potrzebna jest dojrzała i głęboka wiara” – zauważył bp Piotrowski, podkreślając zarazem, że Jezus nie ukrywa swego Oblicza.

„Oblicze Jezusa, które znamy z Całunu Turyńskiego, chusty Manopello czy chusty św. Weroniki, jest świadectwem, że Pan Bóg daje nam znaki, aby w samym sobie odzwierciedlać piękno Bożego Oblicza” – podkreślał biskup. Zachęcał także do realizowania Jezusowego wezwania „Idźcie i głoście”.

Specyfika miechowskiego sanktuarium łączy się z historią zakonu bożogrobców i zbudowaniem przez nich Grobu Bożego w bazylice – uznawanego za najwierniejszą replikę jerozolimskiego grobu Bożego na świecie.

Osiedlając się w XII wieku w Polsce – w Miechowie, bożogrobcy wprowadzili tu swoją specyficzną liturgię i nabożeństwa, wcześniej nieznane, m.in. rozpowszechnili zwyczaj urządzania grobu Chrystusa w kościołach w Wielki Piątek. Bożogrobców sprowadził wielmoża małopolski komes Jaksa herbu Gryf i ufundował im kościół i klasztor w swych dobrach, na złożonym kopczyku świętej ziemi z Jerozolimy.

Kościół Grobu Pańskiego szybko stał się zbyt mały. W latach 1235 – 1293 zbudowano nowy romański, który szybko stał się łącznikiem z Ziemią Świętą. W 1379 r. kościół spłonął w wielkim pożarze miasta. Odbudowany, ulegał jeszcze kilkakrotnym pożarom. Po rekonstrukcji w XVIII w. zmienił swój wygląd. Świątynia otrzymała barokowo – rokokowy wystrój.

15 lipca 1799 – w rocznicę zdobycia Jerozolimy przez Krzyżowców w 1099 r. – bp Tomasz Nowina Nowiński, generał – przełożony bożogrobców i proboszcz miechowski, konsekrował świątynię. 3 listopada 1996 r. kościół został podniesiony do godności bazyliki mniejszej.

Obecnie Miechów jest ponownie siedzibą zakonu bożogrobców. Tutaj odbywają się ich doroczne ogólnopolskie spotkania nadając kolorytu sanktuarium i podkreślając jego łączność z Ziemią Świętą.