Mikuszowice Krakowskie: relikwie św. Antoniego w parafii św. Barbary

Uroczystym wprowadzeniem relikwii jednego z najbardziej znanych świętych na świecie swą działalność zainaugurowało 13 czerwca Bractwo św. Antoniego w bielskim kościele pw. św. Barbary w Mikuszowicach Krakowskich. W dniu, kiedy Kościół katolicki wspomina w liturgii „świętego od zagubionych rzeczy” mikuszowiccy wierni po raz pierwszy mogli uczcić relikwie, które przybyły z Padwy.

Proboszcz parafii ks. kan. Andrzej Chruszcz wyjaśnia, że wybór św. Antoniego, obecnego w relikwiach nie jest przypadkowy i ma na celu skoncentrowanie ludzi wokół idei Bractwa. „To będą ludzie, którzy na pierwszym miejscu postawią miłość do Pana Boga, będą kochali Kościół i każdego bliźniego, będą także starali się bronic Boga i Kościoła, tak jak to czynił św. Antoni” – wyjaśnia.

Bractwo będzie otwarte na każdego, bez względu na wiek i stan cywilny.

Uroczystej Mszy św. z wprowadzeniem relikwii XII-wiecznego zakonnika przewodniczył dziś ks. dr Stanisław Lubaszka. Po liturgii wystawiono księgę, w której można było zapisać się do Bractwa św. Antoniego.

W kościele św. Barbary od dziś w każdy wtorek rano przed ranną i po wieczornej Mszy św. prowadzone będzie nabożeństwo ku czci św. Antoniego.

Drewniany kościół w Mikuszowicach Krakowskich, dzielnicy Bielska-Białej powstał w roku 1690. Jest jedną z ostatnich drewnianych budowli sakralnych w tej części Beskidów. Spadzisty dach w całości pokryty jest gontem. We wnętrzu znajdują się malowidła Johanna Mentila z 1723 roku, piękne polichromie barokowe oraz obrazy i rzeźby z XVII wieku. Prawdziwym zabytkiem jest pozłacana statua Matki Boskiej z Dzieciątkiem z lat 1420-30.

Św. Antoni (ok. 1195-1231) był franciszkaninem. Urodził się, wychował i wykształcił w Lizbonie, w Portugalii. Jako cudotwórca i kaznodzieja zasłynął najpierw we Francji, później we Włoszech, zmarł w Padwie. Mówi się o nim, że na pamięć znał całe Pismo Święte. Był profesorem teologii i najwybitniejszym kaznodzieją XIII wieku, jest doktorem Kościoła.