Misjonarka, dr Helena Pyz laureatką nagrody „Pontifici” – Budowniczemu Mostów

Laureatem 8. edycji nagrody „Pontifici” – Budowniczemu Mostów została i tytuł Pontifexa 2013 otrzymała dr Helena Pyz, misjonarka świecka, naczelny (i jedyny) lekarz Ośrodka Rehabilitacji Trędowatych Jeevodaya w Indiach, członkini Instytutu Prymasa Wyszyńskiego.

Nagroda „Pontifici” – Budowniczemu Mostów jest przyznawana dorocznie, zawsze 24 października, w rocznicę założenia warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, osobie, która całym swoim życiem ukazuje wartości dobra wspólnego, dialogu i poświecenia na rzecz bliźnich.

W kapitule nagrody zasiadają: Halina Bortnowska, Krzysztof Byrski, Bohdan Cywiński, Kazimierz Czapliński, bp Bronisław Dembowski, Izabela Dzieduszycka, Jerzy Kłoczowski, Stanisław Luft, Tadeusz Mazowiecki, Anna Radziwiłłowa, Krystyna Sieroszewska, Zygmunt Skórzyński, Krzysztof Śliwiński, Zofia i Andrzej Wielowieyscy, Jan Turnau, Stefan Wilkanowicz, Henryk Wujec.

Uroczystość wręczenia Nagrody odbyła się w siedzibie KIK-u w Warszawie, podczas uroczystości zaprezentowano film dokumentalny na temat Laureatki. Laudację wygłosił prof. Krzysztof Byrski, były ambasador RP w Indiach.

Klub Inteligencji Katolickiej powstał w 1956 roku, przez całe dekady był jednym z nielicznych skupisk środowisk opozycji demokratycznej w Polsce, dziś nadal jest kuźnią postaw obywatelskich w społeczeństwie i kształtowania odpowiedzialności świeckich w Kościele.

Dotychczas laureatami nagrody zostali prof. Andrzej Zoll (2006 r.), abp Henryk Muszyński (2007 r.), Krzysztof Czyżewski (2008 r.), prof. Krzysztof Zanussi (2009 r.), Danuta Baszkowska (2010 r.), s. Rafaela – Urszula Nałęcz FSK (2011) i bp. Zdzisław Tranda (2012).

Nagroda składa się z dyplomu potwierdzającego przyznanie tytułu Pontifexa oraz statuetki, autorstwa Magdaleny Schmidt-Góry. Na jej odwrocie widnieje motto nagrody, którym jest cytat z Genesis, napisany po hebrajsku, w grece, w łacinie i po polsku: „Nie wiem. Czy ja jestem opiekunem mojego brata?”.

Dr Helena Pyz urodziła się w Warszawie 10 kwietnia 1948 roku. Tu ukończyła szkołę średnią i studia medyczne. W 10. roku życia zachorowała na Heine-Medina. Od tej pory ma kłopoty z poruszaniem się.

Od 1971 roku jest członkinią Instytutu Prymasa Wyszyńskiego. Jako lekarz specjalizowała się w zakresie chorób wewnętrznych. W latach 1974-1988 r. pracowała w przychodni rejonowej w Warszawie i Ząbkach. W latach osiemdziesiątych czynnie zaangażowana w organizowanie „Solidarności” w środowisku medycznym, pełniła funkcję przewodniczącej komisji zakładowej ZOZ-u wolskiego do czasu zdelegalizowania związku.

W 1986 r. usłyszała, że w ośrodku dla trędowatych w Indii ciężko choruje jego założyciel ks. Adam Wiśniewski SAC, który był w tym czasie jedynym lekarzem otaczającym opieką kilkanaście tysięcy ludzi. Tę informację odczytała jako wezwanie dla siebie. Po trwających ponad dwa lata staraniach, 14 lutego 1989 r. po raz pierwszy udała się w podróż do Indii. Po przyjeździe do Jeevodaya – mimo bariery językowej, braku doświadczenia w leczeniu trądu i chorób tropikalnych, mimo trudności materialnych i klimatycznych – od początku wiedziała, że jest to miejsce wskazane jej przez Boga.

Dla mieszkańców Ośrodka dr Helena jest lekarzem, doradcą, przyjacielem. Leczy wszystko: począwszy od otartych kolan w czasie dziecięcych zabaw, przez pomoc przy porodach i badania kontrolne, do wielomiesięcznej kuracji trądu. Do prowadzonej przez nią przychodni przychodzą ludzie naznaczeni trądem, którzy potrzebują też porady, gdy chorują na grypę czy inną chorobę, ale i biedni mieszkańcy okolicznych wiosek, których nie stać na inną opiekę medyczną. Obsługuje też przychodnie wyjazdowe w w promieniu do 200 km od Jeevodaya. Wraz ze swoim zespołem medycznym, co miesiąc przyjmuje tam niewyobrażalną na standardy europejskie, liczbę ok. 300 pacjentów w ciągu jednego dnia.

Dr Helena dobrowolnie dzieli swoje życie z innymi mieszkańcami Ośrodka dla trędowatych. Ewangelizuje nie słowami, ale czynem, jakim jest posługa i miłość do tych, których inni z lęku i uprzedzeń unikają. Posługuje się językiem hindi, rozumie też inne narzecza i języki sąsiednich stanów. Ubiera się jak Induska i mimo białej skóry bywa uważana za rodowitą mieszkankę tej ziemi.

Dr Helena Pyz jest laureatką nagród i wyróżnień. W 2005 Roku otrzymała, na wniosek ambasadora Polski w Indii, order Polonia Restituta. Jest m.in. damą orderu „Ecce Homo” przyznawanego wybitnym działaczom społecznym i wyróżnienia „Zasłużonemu – Polskie Towarzystwo Lekarskie”. W plebiscycie miesięcznika „Pani” w 2001 r. została uznana za jedną ze stu najpopularniejszych Polek. W 2008 r. otrzymała, najcenniejsze dla niej odznaczenia – „Order Uśmiechu”, a w 2013 r. została laureatką nagrody „PONTIFICI” – Budowniczemu Mostów otrzymując tytuł PONTIFEXA 2013 r.