Młodzawy: obchody jubileuszu 300 lat kościoła

Bp Jan Piotrowski przewodniczył dzisiaj obchodom jubileuszu 300 lat barokowego kościoła w Młodzawach. To zarazem odpust parafialny – kościół nosi wezwanie Ducha Świętego. Jego skarbem pozostaje słynący łaskami wizerunek MB Bolesnej.

W 2020 mija trzysta lat od ukończenia budowy barokowej świątyni w Młodzawach, której urodę opiewał m.in. Adolf Dygasiński, porównując ją do kościołów Wiecznego Miasta. W homilii biskup kielecki dziękował wiernym za dar tego wyjątkowego kościoła.

Zauważył, że niedziela Zesłania Ducha Świętego to szczególny dzień dojrzałości wiary. – Wymiar duchowy uroczystości Zesłania Ducha Świętego wyjaśnia nam sam Jezus mówiąc „kiedy otrzymacie dar Ducha Świętego, będziecie moimi świadkami”. Dar Ewangelii jest głoszony na całym świecie. Ponad 1000 lat temu dotarł tu na naszą ziemię, do pobliskiej Wiślicy. Nie ma prawdziwego, chrześcijańskiego życia, bez świadectwa wiary - mówił biskup kielecki.

Zauważył także wyjątkowość młodzawskiego kościoła, w jego architekturze i stanie zachowania, co świadczy nie tylko o fundatorach, ale i o użytkownikach, w tym o obecnym pokoleniu wiernych.

Historię kościoła przypomniał ks. proboszcz Jan Tokarczyk. Wspomniał m.in. postać Kacpra Bażanki, którego uznaje się za architekta świątyni.

Okazały kościół, będący także diecezjalnym sanktuarium maryjnym, zaliczany jest do grona najpiękniejszych zabytków barokowych w tej części Małopolski. Fasada kościoła wzorowana na tej z bazyliki Matki Bożej w Loreto. Data, która znajduje się na fasadzie: 1720 rok, wskazuje czas zakończenia prac przy kościele. Kościół konse¬krował sufragan chełmski Dominik Kiełczewski w 1769 r.

Otoczony czcią wizerunek MB Bolesnej od XVII w. przyciągał pątników. Być może obraz pochodzi z pałacu księcia Michała Korybuta Wiśniowieckiego – wojewody bełskiego, późniejszego króla polskiego. Księżna Wiśniowiecka podarowała go Zofii Komorowskiej i jej mężowi. Za przyczyną Maryi, Komorowscy mieli nawrócić się z kalwinizmu na katolicyzm. Staraniem księdza prob. Wojciecha Domickiego z Młodzaw, obraz umieszczono w kościele w ołtarzu bocznym. Wtedy zaczęły przybywać tutaj rzesze ludzi.

W 1670 r. parafianie byli świadkami niezwykłego wydarzenia. W nocy świątynię ogarnęła jasność. Ci, którzy do niej weszli, spostrzegli zapalone wszystkie świece przy obrazie Matki Bożej Bolesnej. Fakt ten powtórzył się trzykrotnie. Dla wszystkich był to znak, iż miejsce obrazu powinno być w ołtarzu głównym. Już w 1680 r. obraz uznano za cudowny. Dotąd zachowały się inskrypcje na murach zewnętrznych oraz wewnątrz świątyni, będące świadectwem uzdrowień i łask wyproszonych w tym miejscu. Pochodzą z różnych okresów. Faktów łask i uzdrowień jest co najmniej kilkaset.

W podziemiach kościoła znaleźli miejsce spoczynku członkowie rodu Wielopolskich i Myszkowskich, jak i niektórzy księża. Tu także został pochowany hrabia Aleksander Wielkopolski – naczelnik rządu cywilnego Królestwa Polskiego.