Modlitwa o pokój podczas papieskiej pielgrzymki odbędzie się w nowej katedrze

Spotkanie ekumeniczne i modlitwa o pokój w ramach pielgrzymki apostolskiej Franciszka do Bahrajnu odbędzie się 4 listopada w katolickiej katedrze Matki Bożej Arabskiej („Our Lady of Arabia”) w Awali, drugiej co do wielkości świątyni katolickiej na Półwyspie Arabskim. Została ona poświęcona niespełna rok temu. Jej wzniesienie jest uważane za kamień milowy otwartości religijnej w islamskim Królestwie Bahrajnu w Zatoce Perskiej.

Tę reprezentacyjną świątynię, położoną w małym miasteczku Awali w pobliżu stolicy kraju, Manamy, tworzy ośmiokątna budowla z dużym dachem w kształcie namiotu jako kopuły, co ma przypominać biblijną historię Mojżesza. Jak głosi Stary Testament, Mojżesz kazał zbudować Namiot Spotkania, w którym spotykał się ze swoim ludem zdążającym z Egiptu do Ziemi Obiecanej. Patronką katedry, obliczonej na 2300 osób, jest Matka Boża Arabska. Religijne odniesienie do Matki Jezusa było oczywiste, ponieważ w 2011 roku, na wniosek ówczesnego wikariusza apostolskiego dla Arabii Północnej, biskupa Camillo Ballina (1944-2020), Stolica Apostolska na patronkę wikariatu obrała „Panią Arabii”.

Bahrajn chce być postrzegany jako kraj tolerancji kulturowej i religijnej wobec wielu pracujących w nim niemuzułmanów. Korzystają oni z możliwości praktyk religijnych, czego nie zapewnia im większość pozostałych państw tego regionu. Do Kościołów i wspólnot chrześcijańskich należy około 9 proc. miejscowego społeczeństwa, liczącego około 1,7 mln osób. Mają oni do dyspozycji 19 chrześcijańskich miejsc kultu.

Prawie 80 tys. pracowników zagranicznych to katolicy, przy czym zdecydowaną większość z nich stanowią migranci z subkontynentu indyjskiego i Filipin. Ale są również miejscowi ludność chrześcijanie, co stanowi rzadkość w krajach Zatoki Perskiej. Jest ich około tysiąca, przy czym zdecydowana większość z nich to katolicy, głównie arabscy, którzy w latach 30. i 50. ubiegłego wieku wyemigrowali do Królestwa z innych krajów Bliskiego Wschodu i są pełnoprawnymi obywatelami Bahrajnu.

Katolicy tutejsi są zorganizowani w dwóch wspólnotach kościelnych. Najstarsza z nich – parafia Serca Jezusowego w Manamie – istnieje od 1938 roku, a rok później wybudowano kościół, który był pierwszym chrześcijańskim miejscem kultu w regionie Zatoki Perskiej. Później obiekt ten powiększano o przybudówki i istnieje do dziś. Ze względu na stały wzrost liczby wiernych powstała później nową parafię pw. Nawiedzenia Matki Bożej w Awali około 20 km na południe od stolicy.

Katolikami opiekują się księża z zakonu kapucynów pod kierownictwem o. Xaviera Mariana D’Souzy. Zwłaszcza główny kościół w Manamie oferuje w piątki i soboty wiele nabożeństw w różnych językach, ale już w poprzednich latach regularnie pękał w szwach.

Benedykt XVI (2005-13) poprosił więc o zgodę na budowę kolejnego kościoła już podczas inauguracyjnej wizyty pierwszego ambasadora Bahrajnu przy Stolicy Apostolskiej w 2008 roku. W odpowiedzi w maju 2011 król Hamad bin Isa Al Chalifa odnowił swoją obietnicę. Okazją był podział 30 maja tegoż roku ówczesnego wikariatu apostolskiego Arabii (istniejącego od 2 grudnia 1954), który obejmował dotychczas Półwysep Arabski i Kuwejt, na dwa wikariaty: Arabii Północnej i Arabii Południowej. Od tego czasu Bahrajn wchodzi w skład tej pierwszej jednostki wraz z Kuwejtem, Katarem i Arabią Saudyjską. Pozostałe kraje: Jemen, Oman i Zjednoczone Emiraty Arabskie znalazły się w wikariacie Arabii Południowej z siedzibą w Abu Zabi.

Watykański plan przeniesienia administracyjnej siedziby wikariatu z Kuwejtu do Bahrajnu był dla króla Hamada dowodem, że Kościół docenia przychylność królestwa wobec chrześcijan. Władca przekazał działkę pod budowę katedry, a w 2013 roku wikariusz apostolski bp Ballin otrzymał akt notarialny na około 3000 metrów kwadratowych ziemi na południowych obrzeżach Awali. Jednym z powodów opóźnienia były sprzeciwy islamistów wobec budowy kościoła. Po pięciu kolejnych latach, w czerwcu 2018 roku, wmurowano kamień węgielny. Wynikało to z długiej fazy planowania i czasu potrzebnego na zebranie funduszy.

10 grudnia 2021 świątynia, której koszt budowy wyniósł około 25 mln euro, została oficjalnie otwarta a konsekrował ją prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów kard. Luis Tagle. Apsydę zdobią ręcznie malowane ikony z włoskiego warsztatu przedstawiające sceny biblijne. Ołtarz, chrzcielnica i ławki również wykonano we Włoszech. Obok znajduje się pięciokondygnacyjny budynek wielofunkcyjny z dużą salą parafialną, licznymi salami do katechezy, gabinetami ministrantów i miejscem na kancelarię biskupią.

Proboszcz nowej świątyni ks. Saji Thomas podkreśla, że jest ona „przykładem harmonii religijnej, znakiem tolerancji Królestwa Bahrajnu i wspaniałym przykładem pokojowego współistnienia dla świata”. „Mamy tu międzynarodową społeczność, głównie z Indii, Filipin, Pakistanu, Sri Lanki, Libanu, Palestyny i Jordanii, ale także z wielu krajów Ameryki Łacińskiej i Afryki. Obecne są tu obrządki: łaciński, syromalabarski, syromalankarski, maronicki i koptyjski” – powiedział ks. Thomas.

Biskup Ballin, który był motorem napędowym projektu budowy, nie dożył chwili ukończenia tego wielkiego przedsięwzięcia. Zmarł w Wielkanoc 12 kwietnia 2020 roku na skutek ciężkiej choroby nowotworowej. Od tego czasu Wikariatem Arabii Północnej zarządza tymczasowo 80-letni kapucyn bp Paul Hinder, pochodzący ze Szwajcarii.

Na Półwyspie Arabskim, jak dotychczas, jest tylko pięć kościołów formalnie jako miejsca modlitwy katolików.