Modlitwa potrafi zdziałać cuda

Wiara w moc modlitwy zgromadziła nas w Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej wokół sprawy po ludzku beznadziejnej – ustania przemocy wobec chrześcijan brutalnie prześladowanych w Iraku, a także innych krajach Bliskiego Wschodu.

Wstawiennictwu pochodzącej z tej części świata Maryi, Córki Narodu Wybranego, przedstawiliśmy naszą bezradność i pragnienia. Przyznaliśmy, że nie potrafimy pojąć wszystkich złożonych przyczyn tak straszliwej brutalności i zatwardziałości serc, sprawiających, że człowiek nie postrzega już drugiej osoby jako brata, a jedynie jako kogoś, kogo trzeba wyeliminować.

Nie rozumiemy, kto może wspierać dżihadystów, dopuszczających się bluźnierstwa i utrzymujących, że wolno, ba, nawet trzeba zabijać innych w imię religii! Chyba pojęliśmy, że to, co dzieje się gdzieś daleko naszym braciom i siostrom, nie może być dla nas obojętne, że nie możemy zamykać się we własnym egoizmie i poczuciu bezpieczeństwa.

Kościół prześladowany bardzo potrzebuje naszego braterstwa i solidarności, mimo że sami jesteśmy na dorobku i łatwo nam pokazywać narody zasobniejsze od naszego. Ale modlitwa prowadzi w gruncie rzeczy także do nawrócenia serca, do znajdowania, mimo że niewiele mamy i niewiele potrafimy, choćby najskromniejszych sposobów wsparcia. Otwiera także oczy odpowiedzialnym za losy narodów na możliwości dotychczas ukryte, aby jako wspólnota ponadnarodowa przyspieszyć upragniony dar pokoju, mający swoje podstawy w rozpoznaniu, że wszyscy ludzie mają tego samego Ojca, a więc są braćmi i siostrami, że mają obowiązek życia w zgodzie.