Modlitwa przy grobie abp. Zimowskiego, w rocznicę jego śmierci

Przy grobie abp. Zygmunta Zimowskiego, biskupa seniora diecezji radomskiej i przewodniczącego Papieskiej Rady do Spraw Duszpasterstwa Służby Zdrowia, w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu wieczorem, 12 lipca została odprawiona Msza św. w intencji arcybiskupa, w 7. rocznicę jego śmierci.

We wspólnej modlitwie uczestniczyła rodzina, przyjaciele i znajomi arcybiskupa. Trzeci Biskup Radomski zamarł siedem lat temu 12 lipca 2016 roku. Arcybiskup Zimowski pochowany jest w kaplicy Matki Bożej Częstochowskiej. Eucharystii przewodniczył ks. Dominik Dryja, który kilka dni temu obronił doktorat poświęcony postaci abp. Zimowskiego.

Homilię wygłosił ks. prał. Ryszard Piasecki, proboszcz parafii pw. św. Jadwigi w Dębicy, w diecezji tarnowskiej.

– Spoglądamy myślą na życie abp. Zimowskiego. Życie, które było bardzo bogate w różnorakie wydarzenia, chociażby z racji pełnionych funkcji. Pamiętam go z seminarium, jako starszego kolegę, Był naszym dziekanem, takim najważniejszym klerykiem, który nas reprezentował. Było nas w roku 1972 ponad 250 kleryków. Zygmunt zawsze, jak szedł korytarzem to z takim dostojeństwem, pewnością siebie ale z życzliwym uśmiechem. Można było się do niego zwrócić w każdej sprawie. On też do nas zagadywał, dawał rady. Potem znamy jego dynamiczna historię – mówił w homilii ks. prał. Piasecki.

– Gdy choroba postępowała i zrozumiał, że czas odejść do Domu Ojca nie buntował się, godził się z tym wszystkim. To była jego i mądrość i roztropność i sprawiedliwość. Na łożu śmierci oddawał się całym swoim jestestwem w ręce Boga. Modlimy się o jego zbawienie, spełniając jego prośbę. Myślę, że jego radością byłoby, gdybyśmy w naszym życiu stosowali to, co on stosował – ogromną życzliwość do drugiego człowieka, otwartość, a gdy trzeba było powiedzieć „nie” to mówił „nie” – dodał ks. Piasecki.

Abp Zimowski zmarł po ciężkiej chorobie w wieku 67 lat. Został pochowany w radomskiej katedrze. Urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie na terenie parafii Mędrzechów w diecezji tarnowskiej. Jego rodzicami byli Stanisław i Maria z domu Nowakowska. W Mędrzechowie uczęszczał do szkoły podstawowej, z kolei liceum ogólnokształcące ukończył w Dąbrowie Tarnowskiej w 1967 r. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, które ukończył, przyjmując 27 maja 1973 r. święcenia kapłańskie z rąk bp. Jerzego Ablewicza, ordynariusza tarnowskiego.

Po święceniach został mianowany wikariuszem parafii św. Elżbiety w Starym Sączu. W 1975 r. skierowany został na studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam uzyskał licencjat z teologii. Następnie kontynuował studia w Innsbrucku w Austrii. Ten etap studiów zakończył w 1982 r., uzyskując doktorat z teologii dogmatycznej na fakultecie teologicznym Uniwersytetu Leopolda Franciszka.

1 lutego 1983 r. rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Jej prefektem był kard. Joseph Ratzinger. W czasie pracy w Watykanie ks. Zimowski był postulatorem w Kongregacji ds. Kanonizacyjnych przy procesach Karoliny Kózkówny i ks. Romana Sitki – z diecezji tarnowskiej, jak też Marii Julitty Ritz – z diecezji Würzburg w Niemczech. Podejmował też prace nad przygotowaniem „Katechizmu Kościoła Katolickiego”, zwłaszcza jego polskiego wydania, jak też współpracował z Radiem Watykańskim.

Ks. Zimowski podjął starania, by w rodzinnym Kupieninie powstały Dom Radosnej Starości im. Jana Pawła II i kaplica pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła.

28 marca 2002 r. został mianowany przez Jana Pawła II biskupem radomskim. Uroczysta konsekracja biskupia i ingres odbyły się 25 maja 2002 r. w radomskiej katedrze. Głównym konsekratorem był kard. Joseph Ratzinger. Współkonsekratorami byli abp Józef Kowalczyk i bp Edward Materski. Hasłem posługi pasterskiej bp. Zimowskiego były słowa: „Non ministrari sed ministrare” (Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć).

Jako biskup radomski przygotował koronację obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej i Matki Bożej Bolesnej w Kałkowie-Godowie. Czynnie angażował się w prace szeregu komisji Konferencji Episkopatu Polski.

9 listopada 2008 r. odznaczony został przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

18 kwietnia 2009 r. papież Benedykt XVI mianował bp. Zimowskiego przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia, wynosząc go równocześnie do godności arcybiskupiej i zwalniając z posługi biskupiej w Radomiu.

Od 2014 r. abp Zimowski zmagał się z chorobą nowotworową. Ostatnie dni przebywał w szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej, gdzie zmarł 12 lipca 2016 r. ok. 23.50.