Mogilno: pobenedyktyński klasztor przechodzi pod opiekę kapucynów

Zabytkowy mogileński kompleks kościelno-klasztorny wraz z parafią pw. św. Jana Apostoła przechodzi z dniem 1 stycznia 2014 roku pod opiekę Barci Mniejszych Kapucynów prowincji warszawskiej. To jedyna placówka w archidiecezji gnieźnieńskiej, w której posługiwać będą zakonnicy z tego zgromadzenia.

W specjalnym komunikacie czytanym dziś w kościołach dekanatu mogileńskiego abp Józef Kowalczyk podkreślił, że oddaje mogileński klasztor, w którym wciąż „czuć ducha przeszłości” w zarząd braci kapucynów, by w pełni „wykorzystać jego walory, przywrócić mu pierwotne przeznaczenie, ożywić życie charyzmatyczne w regionie i wesprzeć działalność duszpasterską”.

Prymas Polski podziękował również dotychczasowemu proboszczowi ks. kan. Andrzejowi Panasiukowi oraz wyraził nadzieję, że parafianie przyjmą braci kapucynów z otwartością i sprawią, że szybko poczują się oni na mogileńskiej ziemi jak w domu.

Początki mogileńskiego opactwa sięgają XI wieku, kiedy na ziemie mogileńską przybyli benedyktyni i założyli tu swój klasztor oraz wybudowali kościół. Opactwo cieszyło się przychylnością władców Polski i odegrało ogromną rolę w chrystianizacji Mazowsza i Pomorza. Również później było znaczącym ośrodkiem religijnym i gospodarczym.

Podczas zaborów Prusacy dokonali kasaty opactwa, a klasztor uległ dewastacji. Budynki przejęły komitety szkół katolickich i ewangelickich. Od 1880 roku klasztor pełnił funkcję szpitala, w latach międzywojennych znajdowała się w nim Szkoła Wydziałowa i przytułek dla starszych kobiet, a w czasie II wojny światowej przetrzymywano tam najpierw angielskich jeńców, potem kobiety pochodzenia żydowskiego, aż wreszcie klasztor zamieniono na szpital polowy dla żołnierzy niemieckich. Po ustaniu działań wojennych pierwsze nabożeństwo odprawiono w kościele 20 lutego 1945 roku.

Do 1994 roku większa część zabudowań klasztornych była w administracji państwa polskiego. Od 1998 roku z inicjatywy abp. Henryka Muszyńskiego powstało w klasztorze Europejskie Centrum Spotkań „Wojciech- Adalbert”. Ciekawostką jest, że w mogileńskim klasztorze, a konkretnie na klasztornym wirydarzu kręcono część scen do filmu Andrzeja Seweryna „Kto nigdy nie żył”.