Mongolia ma katedrę i swojego biskupa

W stolicy Mongolii, Ułan Bator, kard. Crescenzio Sepe poświęcił 30 sierpnia katedrę pw. Apostołów Piotra i Pawła. Dzień wcześniej konsekrował pierwszego biskupa w historii kraju.

Został nim 54-letni Filipińczyk o. Wenceslao Padilla. Specjalne pozdrowienie dla niespełna 200-osobowej wspólnoty katolików Mongolii wystosował Jan Paweł II.

– Ojciec Święty kocha Mongolię i ma nadzieję ją odwiedzić, kiedy tylko będzie to możliwe – zapewnił podczas uroczystości kard. Sepe, prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów. Bp Padilla wyraził w imieniu mongolskich katolików nadzieję, że stanie się to w przyszłym roku.

W krótkim podziękowaniu nowo wyświęcony biskup pozdrowił m.in. obecnych na uroczystościach przedstawicieli innych religii: chrześcijan, buddystów, muzułmanów i szamanistów, nazywając ich braćmi, ku którym „pragnie wyciągać ręce w geście przyjaźni”. – Wszyscy musimy pracować wspólnie, by nieść nadzieję naszej ukochanej Mongolii – powiedział bp Padilla.

Obie uroczystości w niewykończonej jeszcze katedrze zgromadziły około tysiąca osób. Wśród sześciu biskupów biorących w nich udział był także bp Jan Paweł Lenga z Karagandy w Kazachstanie. Tuż po uroczystościach poświęcenia katedry chrzest otrzymał narodzony przed tygodniem syn świeckich misjonarzy z Polski – Małgorzaty i Rafała Solskich z Torunia, którzy od roku pracują w jednej z trzech parafii w Ułan Bator.

Nowa katedra pw. św. Piotra i Pawła ma dach w kształcie mongolskiej jurty. W pomieszczeniach okalających kościół będą się znajdować centra rehabilitacyjne, apteka, przychodnia, a także szkoła, przedszkole, biblioteka i bursa dla dzieci mieszkających na stepie. W pobliżu mieści się też technikum prowadzone od dwóch lat przez ojców salezjanów. Prace nad budową kościoła były przez ostatnie dni prowadzone niemal 24 godziny na dobę.

%img_l(2)*O. Wenceslao Padilla* ze Zgromadzenia Niepokalanego Serca Maryi urodził się 28 września 1949 r. w Tubao na Filipinach. Świecenia kapłańskie przyjął 17 marca 1976 r. Pracował jako misjonarz najpierw na Tajwanie, a następnie w Mongolii. Przed 11 laty został przełożonym powstałej tam wówczas misji „sui iuris”. Od ubiegłego roku był pierwszym prefektem apostolskim w Ułan Bator.

Dewizą nowego biskupa są słowa: „Bądź błogosławieństwem dla innych, zawsze bądź dobry; każdy człowiek toczy ciężką bitwę”.

*Mongolia*, licząca 2,5 miliona mieszkańców, jest krajem w większości buddyjskim, choć – jak przypomniał w swym liście Jan Paweł II – chrześcijaństwo nie jest niczym nowym na jej terenach. Pierwsi chrześcijanie dotarli tam w VII wieku, jednak dopiero w 1921 r. Stolica Apostolska powierzyła opiekę nad katolikami w Mongolii belgijskim misjonarzom ze zgromadzenia Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny (CICM).

Rok później w marcu 1922 r. powstała tam misja „sui iuris” Urgi, czyli Ułan Bator, obejmująca całą Mongolię. Jednak już w 1924 r., gdy władzę w kraju objęli komuniści, do końca lat osiemdziesiątych, gdy rozpoczął się proces demokratyzacji, w Mongolii trwała bezwzględna walka z religią. W całym kraju czynny był tylko jeden klasztor buddyjski, i to dopiero od lat sześćdziesiątych.

Od początku lat dziewięćdziesiątych XX w. życie religijne w kraju odrodziło się. W kwietniu 1992 r. Ojciec Święty mianował przełożonym odnowionej misji o. Wenceslasa Padillę, a 8 lipca ub.r. podniósł tę jednostkę do rangi prefektury apostolskiej Ułan Bator, na której czele stanął dotychczasowy przełożony misji „sui iuris”.

*Kościół katolicki w Mongolii* prowadzi przede wszystkim działalność charytatywną. Opiekuje się chorymi na AIDS, bezdomnymi i dziećmi z ulicy. W Mongolii pracuje obecnie 13 księży i 25 sióstr zakonnych, pochodzących z 11 krajów.