Na cmentarzu w Lublinie Ukraińcy modlili się za ofiary wojny

Za zabitych żołnierzy i cywilne ofiary wojny w Ukrainie modlono się na lubelskim cmentarzu centralnym. Modlitwę zorganizowało rzymskokatolickie duszpasterstwo dla Ukraińców działające przy KUL i bazylice oo. dominikanów.

Położony pośrodku starego cmentarza przy ul. Lipowej kościół Wszystkich Świętych, znany w wymownych fresków świętych i skłaniającej do egzystencjalnej refleksji wystroju i oświetleniu, jest przez mieszkańców bardzo często nawiedzany.

W dniu patronalnego święta po uroczystej liturgii z odziałem biskupów i ekumenicznej procesji odprawiono popołudniową mszę w języku ukraińskim. Modlono się za zabitych żołnierzy i cywilne ofiary wojny. Liudmiła Smei, konsul Ukrainy w Lublinie, mówiła o symbolicznym miejscu na cmentarzu – grobach żołnierzy wojska Petlury wspólnie z Polakami walczącymi z napaścią rosyjska w 1920 roku. – Dzisiaj Ukraina doświadcza niezwykle ciepłego wsparcia, o czym świadczy życzliwe przyjęcie w Polsce uchodźców wojennych – podkreśliła.

W kazaniu ks. Grzegorz Draus, prowadzący wraz z o. Józefem Klimurczykiem OP duszpasterstwo ukraińskie przy bazylice dominikanów, wskazywał na odpowiedzi w Słowie Bożym na płacz ukraińskich poetów, na trudny los narodu. W Chrystusie, biorącym udział w cierpieniu, jest odpowiedź na „poczerniałe od krwi pole ludzkiej niedoli i spustoszonej Ukrainy” – mówił, nawiązując do twórczości Tarasa Szewczenki. „Ten kto o prawdę walczy, nie umiera w nie ginie. Jego mogiła – to ołtarz dla całej Ukrainy” (Lesia Ukrainka).

Galeria zdjęć (7 zdjęć)

Po mszy św. odbyła się procesja do ukraińskich grobów. Używane na procesji znicze podarował Piotr Wasilewicz z Fundacji „Pomagamy każdemu” i Św. Jana Pawła, prowadzącej dom dla uchodźców i wożącej pomoc dla ofiar wojny i dla żołnierzy. Ważnym znakiem było też przyjęcie wiernych w prawosławnej cmentarnej cerkwi pw. Niewiast niosących oleje przez ks. Andrzeja Konachowicza.

Prezes Fundacji wraz z ukraińską konsul otrzymali katechizmy polsko-ukraińskie „Nasza droga do Boga”, wydane staraniem ks. Andrzeja Halemby i lubelskich ukraińskich  duszpasterstw oraz stowarzyszenia Kirche in Not. Dwujęzyczność katechizmów sprzyja większej integracji ukraińskich rzymskokatolików mieszkających w Polsce, jednocześnie pielęgnujących swoje tradycje.

Lublin jest jedynym miastem w Polsce, w którym działają aż dwa rzymskokatolickie duszpasterstwa dla Ukraińców, z regularnymi nabożeństwami i katechizacją.