Najstarszy słowacki dominikanin ukończył sto lat

17 stycznia w dominikańskim klasztorze w Zwoleniu na Słowacji setną rocznicę urodzin obchodził ojciec Akvinas Juraj Gabura. Tamtejsi dominikanie zawdzięczają jemu swoje przetrwanie w okresie 40-letniej dyktatury komunistycznej.

Jak przypominają współbracia jubilata zaufania do Bożej Opatrzności nauczył się on w najtrudniejszym okresie swego życia, kiedy w latach 1952-1960 w najsurowszych więzieniach odbywał karę za tajne spieszenie z posługą duszpasterską. Został skazany na dożywocie, ale dzięki amnestii, w 1960 roku wyszedł na wolność, choć był bacznie obserwowany przez organa bezpieczeństwa. Mimo to, pracując jako murarz a następnie magazynier prowadził nielegalną z perspektywy komunistycznych władz działalność duszpasterską.

Organizował konspiracyjną działalność laikatu. Dzięki specjalnym uprawnieniom mógł tajnie przyjmować do zakonu nowych członków. Współpracował z działającym nieoficjalnie kard. Janem Chryzostomem Korcem SJ. Po „aksamitnej rewolucji” jako wikariusz ówczesnego przełożonego prowincji Czechosłowackiej założył klasztor w Bratysławie i odzyskał dawny w Koszycach, pomimo oporu mediów. Dzięki niemu na Słowacji istnieje dziś samodzielna prowincja zakonu z 58 braćmi. Żywy jest również trzeci zakon oraz bractwa różańcowe.

Mszę św. dziękczynną celebrował z jubilatem były prowincjał czechosłowacki, kard. Dominik Duka OP. Zaznaczył, że po raz pierwszy spotkał się z o. Akvinasem w dzień swoich prymicji, 22 czerwca 1970 roku i podkreślił szczególnie przez niego ulubiony temat zawierzenia Bożej Opatrzności. Przy okazji jubileuszu słowaccy dominikanie przygotowali książkę z artykułami i wypowiedziami o. Gabury.