Najwięcej wyroków śmierci w Chinach

Najwięcej wyroków śmierci wykonano w 2014 r. w Azji, z czego co najmniej 2400, czyli 67 proc., w Chinach, a ok. 800 w Iranie i 88 w Arabii Saudyjskiej. Informuje o tym tegoroczny raport o karze śmierci, przedstawiony 31 lipca w Rzymie przez włoskie stowarzyszenie „Nessuno tocchi Caino” – „Niech nikt nie tknie Kaina” (por. Rdz 3, 15). Zadedykowało go ono tym razem Papieżowi Franciszkowi, przyznając mu już w kwietniu br. tytuł „Abolicjonisty Roku 2015”.

W uzasadnieniu zwrócono uwagę, że Ojciec Święty już na początku swego pontyfikatu zniósł w prawodawstwie Państwa Watykańskiego dożywotnie więzienie i wprowadził pojęcie przestępstwa tortur. Wypowiada się też często przeciw karze śmierci. Oczywiście trzeba zaznaczyć, że – jak jest w zwyczaju – Papież oficjalnie nie przyjął tej nagrody.

W telegramach z okazji prezentacji dokumentu trafności tego wyboru pogratulowali stowarzyszeniu przywódcy włoscy: prezydent Sergio Mattarella i przewodniczący Senatu Pietro Grasso. Szef państwa podkreślił zaangażowanie Ojca Świętego w tej sprawie i fakt, że jego słowa mają znaczenie nie tylko dla chrześcijan. Drugi polityk stwierdził natomiast, że decyzja ta jest „uznaniem dla wielkości pontyfikatu tego papieża oraz jego stałej troski o ochronę świętości życia i godności osoby”.

Raport wskazuje, że dotychczas karę główną zniosło 161 krajów. Poza Azją egzekucje w Ameryce wykonuje się jedynie w Stanach Zjednoczonych (33 w ub.r., 17 w pierwszej połowie obecnego), a poza tym w czterech krajach Afryki, a w Europie tylko na Białorusi.

Obecna na prezentacji podsekretarz Papieskiej Rady „Iustitia et Pax” Flaminia Giovanelli powiedziała Radiu Watykańskiemu:

„Wydaje mi się, że w krajach stosujących karę śmierci tradycyjne argumenty za nią znajdują jeszcze podatny grunt. Są one zasadniczo pragmatyczne. Z moralnego punktu widzenia byłaby to swoiście uzasadniona obrona społeczeństwa, a z socjologicznego miałaby ona funkcję zapobiegawczą i odstraszającą. W rzeczywistości dobrze wiemy, że skutek odstraszający nie został bynajmniej udowodniony. Jednym z argumentów za zniesieniem kary śmierci jest to, że uderza ona w najsłabszych. Sądzę, że należałoby zastanowić się nad systemami kładącymi większy nacisk na aspekt rehabilitacyjny kary przez pracę, opiekę psychologiczną i w znacznym stopniu także duchową”.