Negocjator z lefebrystami nowym jałmużnikiem papieskim

Benedykt XVI przyjął dymisję złożoną w związku z osiągnięciem przewidzianego prawem wieku przez dotychczasowego jałmużnika papieskiego, Hiszpana abp. Félixa del Blanco Prieto.

Jego następcą mianował Włocha ks. prałata Guido Pozzo, który od 2009 roku był sekretarzem Papieskiej Komisji Ecclesia Dei, prowadzącej niełatwy dialog z Bractwem Kapłańskim św. Piusa X, założonym przez abp Marcela Lefebvre. Jednocześnie papież podniósł go do godności arcybiskupa tytularnego Bagnoregio.

Nowy papieski jałmużnik urodził się 26 grudnia 1951 r. w pobliżu Triestu na północnym wschodzie Włoch. Święcenia kapłańskie przyjął 24 września 1977 r. i jest kapłanem archidiecezji w Trieście. W 1987 r. podjął pracę w Kongregacji Nauki Wiary, którą kierował wówczas kard. Joseph Ratzinger. Wykładał także na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim i był wicesekretarzem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. 8 lipca 2009 r. Benedykt XVI mianował go sekretarzem Papieskiej Komisji Ecclesia Dei. Tego właśnie dnia na mocy motu proprio „Ecclesiae unitatem” Ojciec Święty przekazał tę komisję odpowiedzialną za dialog z lefebrystami i relacjami ze wspólnotami tradycjonalistycznymi, sprawującymi liturgię według mszału przedsoborowego w języku łacińskim, kompetencji Kongregacji Nauki Wiary.

Jałmużnik papieski to arcybiskup, który należy do Famiglia Pontificia – czyli najbliższego otoczenia Ojca Świętego i zawsze obecny jest obok prefekta Domu Papieskiego na uroczystościach i audiencjach. Do jego zadań należy udzielanie w imieniu papieża jałmużny potrzebującym. Zajmuje się także udzielaniem błogosławieństw papieskich – na ich formularzu widnieje jego podpis. Wszelkie wpływy z tego tytułu przeznaczane są na papieskie dzieła miłosierdzia oraz pewne instytucje dobroczynne podlegające bezpośrednio Stolicy Apostolskiej, a także na kilka szkół na terenie Rzymu i Castel Gandolfo.