Nie oskarżamy, ale szukamy środków, aby przezwyciężyć podziały

Nie oskarżamy nikogo, ale szukamy środków, ażeby przezwyciężyć wszystkie podziały, niesnaski, niezgody, zaszłości, mocą zwycięstwa Chrystusa – powiedział bp Jan Bernard Szlaga. W bazylice katedralnej w Pelplinie przewodniczył 19 stycznia Mszy św., w czasie której modlono się o jedność chrześcijan.

Podczas liturgii bp Szlaga stwierdził, że modlitwa o jedność chrześcijan jest zadaniem na cały rok i wynika ze świadomości, iż „rozproszenie jakie się dokonało jest winą człowieka”. Wyraził też troskę o jedność chrześcijan oraz wyznawców innych religii monoteistycznych.

Hierarcha przypomniał, że w Kościele w Polsce w tym roku mija 50. rocznica od pierwszego nabożeństwa ekumenicznego i dodał, że tegoroczne materiały na obchodzony w całym Kościele Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan przygotował zespół polskich ekumenistów.

Z kolei ks. dr Krzysztof Różański, wykładowca zagadnień ekumenizmu w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie zachęcał, aby trwający tydzień modlitwy o jedność „ożywił stałą modlitwę, by wstyd, który sprowadza na nas podział chrześcijan, nieumiejętność pogodzenia się i porozumienia czasami w najprostszych sprawach został przemieniony przez zwycięstwo Chrystusa w siłę ewangelizacyjną, która jest potrzebna temu światu”.

Przed Mszą św. ks. Różański wygłosił w seminarium pelplińskim prelekcję na temat „ekumenizmu duchowego”, na który wskazywał Sobór Watykański II. Mówił, że ekumenizm polega na „nawróceniu serca i świętości życia, łącznie z publicznymi i prywatnymi modlitwami o jedność chrześcijan”.

Prelegent wyłożył podstawową naukę Kościoła o elementach współpracy międzywyznaniowej, możliwościach wspólnego sprawowania kultu a także realiach życia wielu Polaków na emigracji. – Właśnie tam zderzają się nasi rodacy z rzeczywistością podziału chrześcijan i stają niekiedy wobec braku katolickich świątyń przy jednoczesnej obecności kościołów innych wyznań – podkreślił ks. Różański.

Ekumenista przypomniał również zasady ewentualnego uczestniczenia katolików w nabożeństwach chrześcijan innych wyznań i odwrotnie. Omówił zagadnienie życia sakramentalnego, z wskazaniami na możliwości i przeciwwskazania Kościoła Katolickiego we wzajemnym uczestniczeniu w sprawowaniu liturgii sakramentów. Ostrzegał przed synkretyzmem religijnym dla uszanowania „rzeczy najświętszych”, czyli sakramentów. Zachęcał jednocześnie do modlitwy i działań zgodnych w tym względzie z prawem kościelnym.