Niedźwiady: bp Napierała konsekrował ołtarz w kaplicy Sióstr Karmelitanek Bosych

Bp senior Stanisław Napierała konsekrował ołtarz i poświęcił odnowioną kaplicę Sióstr Karmelitanek Bosych w Niedźwiadach koło Kalisza. Uroczystość połączono z obchodami 400. rocznicy przybycia zakonnic do Polski.

Mszę św. poprzedził koncert Zespołu Muzyki Dawnej Anonymous z Poznania.

W homilii emerytowany biskup kaliski wskazał na św. Józefa, który opieką otoczył siostry karmelitanki. – Gratuluję św. Józefowi, bo tutaj w Niedźwiadach postawia twierdzę, aby zły duch rozbijał się na obrzeżach miasta Kalisza zanim do niego wejdzie. Wy, drogie siostry jesteście tą duchową twierdzą. Przez Waszą modlitwę i ofiarę odpędzacie zło – mówił bp Napierała.

Skupił swoje kazanie wokół świątyni. Najpierw podkreślił, że kaplica jest świątynią, ponieważ tutaj uobecnia się Bóg, który daje odczuć ludziom swoje działanie. – Przez ołtarz ta kaplica staje się prawdziwą świątynią, staje się przestrzenią szczególnej obecności Boga – powiedział celebrans.

Zaznaczył, że każdy człowiek jest świątynią Boga. – Dzisiejsza Ewangelia mówi, że człowiek może być w różnej odległości od Boga. Serce może być czyste i jest blisko Boga, ale może być też brudne i stawia człowieka daleko od Boga. Nasuwa się zatem pytanie: jak daleko moje serce stoi od Boga? – mówił biskup.

Zauważył, że w organizmie Kościoła Jezusa Chrystusa znajdują się zakony kontemplacyjne, a wśród nich najbardziej zauważalne są karmelitanki. – Jesteście w sercu Kościoła. Jesteście miłością, która w Kościele nieustannie wielbi Boga, która Mu nieustannie dziękuje, która nieustannie przeprasza za grzechy całego świata i nieustannie błaga Boga o miłosierdzie dla całego świata – stwierdził hierarcha.

Bp Napierała podziękował siostrom karmelitankom za modlitwę i ofiarę, jakiej doświadczał w okresie 20 lat istnienia diecezji kaliskiej.

Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych biskup konsekrował ołtarz poprzez obrzęd namaszczenia, okadzenia, nakrycia i oświetlenia tego miejsca.

Klasztor Karmelitanek Bosych w Niedźwiadach koło Kalisza wywodzi się z klasztoru lwowskiego. W 1946 r. siostry zostały zmuszone przez władze sowieckie do opuszczenia klasztoru we Lwowie. Wyjeżdżając stamtąd wzięły ze sobą najcenniejszy skarb, jakim była ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą otrzymały w 1880 r. od kard. Albina Dunajewskiego, ówczesnego metropolity krakowskiego.

Siostry opuściły Lwów, jadąc w nieznane. Po krótkim pobycie w Przemyślu, na zaproszenie bp. Karola Radońskiego, ówczesnego ordynariusza włocławskiego, przyjechały 11 listopada 1946 r. do Kalisza. Początkowo zamieszkały w domu parafialnym przy katedrze, przy ul. Kanonickiej 5, przygarnięte przez ks. prał. Stefana Martuzalskiego. Później otrzymały w ramach wynagrodzenia za dobra utracone na wschodzie willę przy ul. Widok 80. Osiedliły się w niej prowizorycznie w 1947 r., przystosowując ją do wymogów życia karmelitańskiego. Nowy klasztor w Kaliszu otrzymał tytuł Najświętszego Imienia Maryi i św. Józefa. Na ul. Widok wspólnota mieszkała przez 27 lat. Pod koniec 1969 r. władze miejskie odebrały siostrom ogród klasztorny w celu wybudowania w tym miejscu szosy. Przed wspólnotą stanęła perspektywa budowy nowego klasztoru, co było niezwykle trudnym zadaniem z powodu bardzo nieprzychylnego stosunki władz państwowych do Kościoła.

Z pomocą przyszła siostrom wierna przyjaciółka i dobrodziejka klasztoru – Janina Skowrońska, z pochodzenia Rosjanka, żona byłego zesłańca na Sybir. Ofiarowała zgromadzeniu teren w pobliskich Niedźwiadach. Tu po wielu trudach, pertraktacjach z władzami i dzięki dobroczynności wielu przyjaciół stanął nowy klasztor wraz z kaplicą. 21 czerwca 1971 r. odbyło się uroczyste poświęcenie kamienia węgielnego przez kard. Stefana Wyszyńskiego, a 2 września 1973 r. bp Jan Zaręba poświęcił nowy klasztor pw. Najświętszego Imienia Maryi i św. Józefa oraz zaprowadził w nim kanonicznie papieską klauzurę.

W kaplicy znajduje się ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy przywieziona z Lwowa. Ikona była dwukrotnie koronowana, najpierw koronami biskupimi przez metropolitę lwowskiego Bolesława Twardowskiego w 1939 r., a następnie aktem koronacji papieskiej z rąk Papieża Jana Pawła II w dniu 7 czerwca 1991 r. we Włocławku.

22-23 czerwca 2005 r. klasztor nawiedziły pielgrzymujące po Polsce relikwie św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Mszę św. z tej okazji dla sióstr i licznych pielgrzymów przybyłych z całej diecezji sprawował przed klasztorem ordynariusz diecezji kaliskiej bp Stanisław Napierała.

Na mocy decyzji I Synodu Diecezji Kaliskiej kaplica zyskała tytuł Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

W 2011 r. przeprowadzono kolejny remont kaplicy i przygotowano wystrój prezbiterium wg projektu architekta Bożeny Wierzbickiej. Wybudowany został nowy ołtarz z relikwiami św. Ignacego Antiocheńskiego. W bocznej ścianie prezbiterium umieszczono urnę z sercem abp. Bolesława Twardowskiego, metropolity lwowskiego.