Niepełnosprawni w necie

Nie mają jednej redakcji, codziennych kolegiów, a na początku nagrywali audycje nawet… w kabinie prysznicowej. Dziennikarze-wolontariusze Radia In w większości są niepełnosprawni.

Okazuje się, że nie ma właściwie ograniczeń dla pracowników tego internetowego radia. Pracują przy powstawaniu audycji osoby niewidome, z niepełnosprawnością ruchową, a nawet osoba niema, która pisze teksty. Każdy może dać z siebie jakąś umiejętność – czytanie na antenie, pisanie, pomoc w zdobywaniu sponsorów, opiekę informatyczną nad stroną.

Radio ruszyło 8 kwietnia 2010 roku, patronat nad nim przyjęła m.in. prezydentowa Maria Kaczyńska, która dwa dni później zginęła w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem. Ale nie tylko ten fakt oznaczał trudny start rozgłośni. Radio, które z założenia jest rozgłośnią profesjonalną prowadzoną przez amatorów, naprawdę tworzone jest przez samouków. Każdy dziennikarz-wolontariusz sam nauczył się tworzenia swojej audycji. Caritas zapewniła pierwsze spotkanie szkoleniowe, podczas którego wolontariusze poznali podstawy swojej pracy. Reszty musieli nauczyć się sami.

Caritas zdobyła dyktafony cyfrowe, dziennikarze pracują na darmowych programach do obróbki dźwięku. – Ale na początku zdarzało się, że niektórzy pracowali na własnych dyktafonach – wspomina koordynatorka projektu rozgłośni Kinga Komorowska. – Piotr Zaborowicz z Bydgoszczy swoje pierwsze audycje nagrywał w kabinie prysznicowej, by wyeliminować szumy z tła.

Dziennikarze borykają się przede wszystkim z własnymi ograniczeniami. – Trzeba pamiętać, że osoba zdrowa siada do komputera i klika, montując program szybko – podkreśla Komorowska. – Dla osoby z niesprawną ręką, która z trudem ubiera się samodzielnie, montowanie audycji to wielkie wyzwanie. Mamy też np. dwóch niewidomych dziennikarzy, a jeden z nich sam montuje swoje programy – dodaje.

Wyzwaniem jest również wyjście z domu, by np. zrobić sondę uliczną, umówić się z kimś na wywiad. Osoby niepełnosprawne uczą się, że warto doświadczyć kilku niepowodzeń, a mimo to próbować dalej, by osiągnąć swój cel. Dla osoby jeżdżącej na wózku, barierą mogą być nawet duże opady śniegu zimą.

Radio In nie posiada jednej redakcji. Dziennikarze pracują u siebie w domu, przesyłają swoje materiały na serwer. W Warszawie audycje przesłuchuje i w razie potrzeby poprawia Kinga Komorowska, która ma za sobą dziesięcioletnie doświadczenie pracy w radiu. Nie ma zebrań redakcyjnych, ale dziennikarze konsultują swoje pomysły z koordynatorką. Trudno byłoby zebrać ich w jednym miejscu nawet przy skype’ie, ponieważ tworzenie radia to ich pasja dodatkowa – wielu ma swoją pracę czy jeszcze się uczy. Czasem dziennikarze pracują w kilkuosobowych zespołach. Cała „redakcja” zbiera się kilka razy do roku.

Co powinien umieć kandydat do pracy w Radiu In? Nic. – Chcieć to znaczy móc, a nauczyć można się wszystkiego – przekonuje Komorowska. Mama jednego z dziennikarzy, już na emeryturze nauczyła się montowania dźwięków, by pomóc niewidomemu synowi, dzisiaj sama tworzy swoją audycję. Radio ma łączyć świat osób niepełnosprawnych i sprawnych, dlatego do pracy przy nim mogą zgłaszać się także osoby zdrowe.

Audycje emitowane są codziennie od godz. 19 do 21 na stronie www.radioin.pl. Są reportaże, wywiady, relacje ze spektakli, audycje sportowe, muzyczne. Rozgłośnia ma ok. 100 stałych słuchaczy.

Aby zostać dziennikarzem tego radia, należy zgłosić się do Caritas Polska lub wysłać swoje zgłoszenie na adres radio@radioin.pl.