Niepokalanów: Spotkanie Gmin Kolbiańskich

Klasztor w Niepokalanowie był dziś gospodarzem XII Zjazdu Związku Gmin Związanych z Życiem św. Maksymiliana Marii Kolbego. Samorządy należące do związku to Zduńska Wola, Pabianice, Oświęcim oraz Teresin. Dziś przypada 74. rocznica wywiezienia o. Maksymiliana z Niepokalanowa do więzienia na Pawiaku.

Spotkanie rozpoczęło się Mszą świętą w bazylice w Niepokalanowie. – Oddajemy dzisiaj część wielkiemu człowiekowi, wielkiemu Polakowi, rozmiłowanemu w Niepokalanej, który za swoją wiarę i kapłaństwo był niejednokrotnie bity i szykanowany przez nazistów – mówił witając obecnych na uroczystej mszy świętej o. Mirosław Bartos, gwardian klasztoru franciszkanów w Niepokalanowie.
–
Gminy Kolbiańskie to stowarzyszenie 4 samorządów związanych z życiem św. Maksymiliana Kolbego – Zduńskiej Woli, Pabianic, Teresina i Oświęcimia. Na spotkaniu w Niepokalanowie obecni byli: Piotr Niedźwiedzki – prezydent Zduńskiej Woli, Waldemar Boryń – naczelnik Wydziału Edukacji, Kultury i Sportu Miasta Pabianic, Marek Tarnowski, naczelnik wydziału Promocji Miasta Oświęcimia oraz Marek Olechowski wójt gminy Teresin. Nie zabrakło również dyrekcji ze Szkoły Podstawowej św. Maksymiliana Kolbego, wraz z pocztem sztandarowym.

Homilię wygłosił o. dr Ignacy Kosmana, franciszkanin z Niepokalanowa. Opierając się na przekazach braci oraz zapisanych wspomnieniach szczegółowo przypomniał jak wyglądał 17 lutego 1941 r., czyli ostatni dzień o. Kolbego w Niepokalanowie. Następnie nawiązując do słów z Pisma Świętego podkreślał, że chrześcijanin zarówno w życiu i śmierci należy do Pana. – Ta myśl, to przekonanie przynaglało o. Maksymiliana do tego, aby w pełni otworzyć się na Boga i Niepokalaną. Dziś w Kościele jest wielkim świętym, ale przed laty, kiedy jechał do obozu, kiedy był jeszcze pośród nas miał swój niepowtarzalny styl, wiedzę, umiejętność i miłość do realizowania ideałów. Wszystko to sprawiało, że był wiarygodnym mistrzem życia – wyjaśniał o. Kosmana. Dodał, że o. Kolbe przez pokorę, przez służbę dla innych, był drogowskazem dla innych.

Zdaniem o. Kosmany dziś nie jest łatwo znaleźć takiego mistrza wyrozumiałości, cierpliwości, wewnętrznego pokoju i dobra, jakim był o. Kolbe. – Wspominajmy o. Maksymiliana, ale też naśladujmy go i starajmy się bardziej uwierzyć w Boga. On został nam dany od Boga, a my nie możemy tego daru zmarnować – mówił franciszkański kaznodzieja.

Po Mszy św. przy pomniku św. Maksymiliana obok bazyliki zostały złożone wieńce i znicze.

Zjazd Gmin Kolbiańskich był poprzedzony zbiórką krwi na cześć św. Maksymiliana, patrona Honorowych Dawców Krwi. Zorganizowano ją w niedzielę 15 lutego.

Franciszkanin, o. Maksymilian Kolbe został aresztowany 17 lutego 1941 r. i z Niepokalanowa wywieziony do więzienia na Pawiaku. 28 maja 1941 trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz. W obozie dobrowolnie wybrał śmierć głodową w zamian za skazanego współwięźnia Franciszka Gajowniczka. O. Kolbe zmarł 14 sierpnia 1941 dobity zastrzykiem trucizny – fenolu. Jego ciało zostało spalone w obozowym krematorium. Maksymilian Kolbe został beatyfikowany 17 października 1971 r. przez papieża Pawła VI, a kanonizowany przez papieża Jana Pawła II w dniu 10 października 1982 r. jako męczennik.