Nowa błogosławiona Indii – Matka Eliswa Vakayil

Jej życie było świadectwem wiary, miłosierdzia i służby najbardziej potrzebującym. Matka Eliswa Vakayil, założycielka pierwszej wspólnoty karmelitańskich tercjarek w Indiach, została ogłoszona błogosławioną. Podczas uroczystości w Koczinie papieski wysłannik, kard. Sebastian Francis z Malezji, mówił, że Matka Vakayil to przykład świętości zakorzenionej w codzienności i miłości wobec najsłabszych.

Od żony i matki do matki duchowej

Matka Eliswa Vakayil to żyjąca w XIX i na początku XX wieku pierwsza siostra zakonna z Kerali, najdalej na południe wysuniętego stanu Indii. Zanim poczuła powołanie do życia zakonnego, Matka Eliswa była żoną, matką i wdową.

W homilii kard. Francis podkreślił, że historia Matki Eliswy odzwierciedla drogę każdego świętego – „konkretne, stałe i spójne «tak» wobec Boga w każdej sytuacji, w jakiej On ich stawia”. Wskazał też na jej umiłowanie Eucharystii, oddanie Maryi oraz wrażliwość i współczucie wobec ubogich i najbardziej potrzebujących.

Jak zaznaczył kard. Francis, to właśnie przez swe osobiste doświadczenia matka Vakayil potrafi zrozumieć potrzeby każdej kobiety. Częsta adoracja Najświętszego Sakramentu i czyny miłosierdzia – mówił  legat papieski – „pozwoliły Bogu przemienić jej tożsamość: z małżonki i matki stała się oblubienicą Chrystusa i matką duchową wielu”.

Pionierka życia zakonnego kobiet w Indiach

Żyjąca w latach 1831–1913 Eliswa Vakayil była pionierką życia zakonnego w Kerali. Otworzyła drogę do życia konsekrowanego kobietom zarówno obrządku łacińskiego, jak i syromalabarskiego. Jej wizja inkluzywna – podkreślił kard. Francis – „wyprzedzała swoje czasy i stanowi prawdziwy wyraz synodalności w działaniu: wspólne kroczenie w komunii”.

Malezyjski hierarcha dodał, że fundamentem niezachwianej wiary nowej błogosławionej  była duchowość „zakorzeniona w uczniostwie Chrystusa poprzez chrzest – serce samej synodalności”.

Edukacja i miłosierdzie

Matka Eliswa była również gorliwą promotorką edukacji kobiet. Założyła szkołę, sierociniec i kolegium żeńskie, troszcząc się o kobiety ubogie i wykluczone. Jej działalność – jak przypomniał wysłannik Leona XIV – stanowi „trwałe świadectwo gorącego współczucia i wiary”. Kard. Francis określił nową błogosławioną jako „prawdziwą latarnię nadziei i matkę duchową naszych czasów”.