Nowe dekrety o męczeństwie i heroiczności cnót

Uznane zostało męczeństwo Wincentego Mikołaja Renuncio Toribio i 11 towarzyszy z zakonu redemptorystów zamordowanych z nienawiści do wiary w 1936 r. w Madrycie. To oznacza, że wkrótce zostaną oni ogłoszeni błogosławionymi.

Została uznana heroiczność cnót Piotra Marcelina Corradiniego, biskupa Frascati i kardynała (1658-1743), założyciela Zgromadzenia Sióstr Szkolnych św. Rodziny oraz Emanuela Stabluma, zakonnika ze Zgromadzenia Synów Niepokalanego Poczęcia.

W gronie nowych Sług Bożych znalazło się troje świeckich. Henryk Ernest Shaw, ojciec rodziny, urodził się w 1921 r. w Paryżu, zmarł w Buenos Aires w 1962 r. Ewangelizował m.in. świat wielkiego przemysłu w Stanach Zjednoczonych. Należał do Akcji Katolickiej oraz Ruchu Rodzin Chrześcijańskich. Bardzo pomagał dźwignąć się Europie ze zniszczeń po II wojnie światowej. W 1952 r. założył Chrześcijańskie Stowarzyszenie Liderów Biznesu, wspierał również Międzynarodową Unię Katolickich Związków Pracodawców oraz Światowy Ruch Biznesu Chrześcijańskiego.

Maria de los Desamparados Portilla Crescpo była hiszpańską matką licznej rodziny, miała jedenaścioro dzieci. Urodziła się w Valencii w 1925 r., zmarła w Madrycie w 1996 r. Przez wiele lat kierowała wraz z mężem Dziełem Apostolstwa Rodzinnego na poziomie krajowym. Była zaangażowana w upowszechnianie praktyk religijnych w rodzinach, szczególnie poprzez uczestnictwo w programach telewizyjnych podejmujących tematykę rodzinną.

Włoszka Anfrosina Berardi żyła zaledwie 13 lat. Zmarła w San Marco di Preturo, we Włoszech w 1933 r. Dwa lata przed śmiercią poważnie zachorowała z powodu wyrostka robaczkowego, co było połączone z silnymi bólami brzucha. Z czasem pojawiła się niedrożność jelit, która wykluczała jakąkolwiek interwencję chirurgiczną. Pomimo ogromnych cierpień fizycznych zachowała wielką ufność w Bogu, zawsze była uśmiechnięta i pogodna.

Ostatni z dekretów dotyczy włoskiego zakonnika i lekarza, Emmanuela (1895-1950) ze Zgromadzenia Synów Niepokalanego Poczęcia. 15 sierpnia 1913 r. złożył śluby zakonne, a 1930 r. ukończył studia medyczne na Uniwersytecie „Federico II” w Neapolu i już w 1931 r. rozpoczął działalność zdrowotną w Istituto Dermopatico dell’Immacolata, przyczyniając się w sposób znaczący do rozwoju tej instytucji. Był współzałożycielem założonego w 1945 r. Stowarzyszenia Włoskich Lekarzy Katolickich (AMCI). Zmarł 16 marca 1950 r.