O cybermisjonarzach w najnowszych „Misyjnych Drogach”

Temat internetu jako przestrzeni i narzędzia skutecznej ewangelizacji misyjnej poruszono w wakacyjnym numerze dwumiesięcznika „Misyjnej Drogi”, wydawanego przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

„Peter Levin i Mehret Mandefro w Foreign Affairs nazywają internet ósmym kontynentem. Jest to przestrzeń życia, która staje się miejscem głoszenia Chrystusa, tak jak kiedyś stawały się nimi nowo odkryte lądy. Antoni Spadaro w Cyberteologii, pisze wręcz o misjach w Internecie. Sobór Watykański II tak definiuje misje Kościoła Jako specjalne przedsięwzięcia, które wysłani przez Kościół głosiciele Ewangelii, idąc na cały świat, podejmują celem wykonania zadań głoszenia Ewangelii, i zakładania Kościoła wśród narodów lub grup społecznych jeszcze nie wierzących w Chrystusa (DM 6). Bez wątpienia Internet staje się kontynentem, w którym są społeczności nie znające Chrystusa i podlegające ewangelizacji misyjnej” – pisze w edytorialu o. Marcin Wrzos OMI, redaktor naczelny poznańskiego czasopisma.

Na łamach „Misyjnych Dróg” autorzy (m.in. Roman Bielecki OP, Grzegorz Kramer SJ, Jarosław Różański OMI, Piotr Żyłka) przedstawiają blaski i cienie misji w internecie. Ukazują fenomen mediów społecznościowych, katolickich portali internetowych, blogów, vlogów, radia internetowego, a także wykorzystania ich przez cybermisjonarzy.

W piśmie można przeczytać raport dotyczący ekspansji Internetu pod początku jego powstania. Opublikowano również misjologiczną analizę pielgrzymki papieża Franciszka do Bośni i Hercegowiny.

W 172. numerze „Misyjnych Dróg” czytelnicy znajdą rozmowę z s. Tadeuszą Frąckiewicz, dominikanką, prowadząca swój fandpejdż, który wykorzystuje do informowania o misjach, ewangelizacji, a także wzbudzania kreatywnej pomocy misjom. Natomiast o współczesnych vlogach (wideoblogach) rozmawiamy z pochodzącym z Kaszub Mikołajem Kapustą. O pełnym szacunku dialogu z ateizmem pisze o. prof. Wacław Hryniewicz OMI, a o Hare Kriszna prof. Eugeniusz Sakowicz.

„Wchodzę do nędznej chaty Yacouba i jego żony Shahiny. Mają czworo dzieci. Rodzina je właśnie posiłek. W powietrzu unosi się intensywny zapach miejscowej potrawy dahl z ryżem i dużą ilością curry. Czuć zapach przypraw, które bardzo lubię. Ojciec karmi najmłodszego syna. Trzy lata temu uciekli z Birmy w poszukiwaniu bezpieczeństwa. Teraz mieszkają w wiosce Teknaf w południowo-wschodniej części Bangladeszu. Wiedzą, że to nie koniec ich ucieczki”. To fragment zapisków Saiful Huq Omi’ego, zajmującego się pomocą uchodźcom w rejonie Zatoki Bengalskiej i piszącego wstrząsająco o ich eksodusie z Birmy.

W kolejnym wydaniu czasopisma znajdują się informacje dotyczące projektu „Misja Szkoła” prowadzonego przez redakcję, a także szesnastostronicowa wkładka dla dzieci „Misyjne Dróżki Dreptaka Nóżki”, tym razem o misjach w Brazylii. Opublikowano także felietony teologów prof. Elżbiety Adamiak i ks. prof. Andrzeja Draguły.

„Misyjne Drogi” to prawie stustronicowy dwumiesięcznik wydawany od 1983 r. w Poznaniu przez Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Do publicystów piszących na jego łamach zalicza się o. Wacława Hryniewicza OMI, ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o. Jarosława Różańskiego OMI, Tomasza Terlikowskiego, o. Andrzeja Madeja OMI, Aldonę Piwko, Beatę Zajączkowską, Eugeniusza Sakowicza, Selima Chazbijewicza, Elżbietę Adamczak czy ks. Andrzeja Dragułę. W piśmie gościli też m.in. ks. Jan Kaczkowski, Wojciech Cejrowski, Jasiek Mela, Przemysław Babiarz, Robert „Litza” Friedrich, Wanda Błeńska, Szymon Hołownia, Anna Golędzinowska, Kaja Godek, Krzysztof Krawczyk, Mate.O czy Varis Dirie.

Celem redakcji jest kreatywna i ciekawa prezentacja działalności misyjnej Kościoła, treści religioznawczych, podróżniczych i antropologicznych. To czasopismo misyjne o największym nakładzie i objętości w Polsce, dostępne także w wolnej sprzedaży.