O GMO i miłości do przyrody

W naszym kraju trwa debata o GMO, nasiennictwie, energetyce atomowej, refundacji leków, reformie szkolnictwa… Czy jednak rzeczywiście wszyscy zainteresowani mogą zabrać głos w sprawach ich dotyczących? Właśnie w gminie Mielno na Pomorzu w referendum mieszkańcy wypowiedzieli się jednoznacznie przeciwko budowie elektrowni jądrowej. Charakterystyczne, że po raz pierwszy o takich planach inwestycyjnych dowidzieli się… z telewizji.

8 lutego 2012 w Pałacu Prezydenckim w Warszawie odbyło się spotkanie, organizowane w ramach Forum Debaty Publicznej, pt. „Organizmy zmodyfikowane genetycznie. Konieczność czy wybór? Szansa czy zagrożenie?” Po latach dowodzenia, że GMO to postęp, konieczność wobec wyzwań globalnej gospodarki oraz wielkie korzyści ekonomiczne a opozycja wybiera Polskę jako „zacofany skansen” i nie rozumie światowych trendów wreszcie inaczej myślący mogli wypowiedzieć swoje racje. Czy wpłynie to na ostateczną decyzję? – zobaczymy. Szerzej o moim udziale w tej debacie na http://www.refa.franciszkanie.pl/index.php?function=show_all&no=312

Przy okazji owych debat zwrócono uwagę na ciekawą zależność. Otóż okazuje się, że obecnie w Polsce jako pasza dla świń i drobiu używana jest głównie soja GMO sprowadzana z Argentyny i Brazylii. A tam dla tych upraw wypala się i karczuje dziewiczą Puszczę Amazońską i sytuacja określana jest mianem brutalnych „wojen sojowych”, w których po jednej stronie są ponadnarodowe koncerny a po drugiej mieszkańcy tych terenów. Jak to na wojnie, nie brak ofiar – w Brazylii giną ludzie, gdy zbyt głośno upominają się o prawa ludzi i przyrody lub piętnują chciwość. O jednej z ofiar już tu pisałem prezentując historię siostry Dorothy Mae Stang. zob. http://ekai.pl/blogi/ekoblog/x253/eko-meczennicy/

Dziś ponownie jesteśmy alarmowani informacjami o tym, że grozi się śmiercią księżom pracujących w Amazonii i protestującym przeciw bezceremonialnej inwazji soi na tereny zajęte dziś przez dziewiczy las. Specjalne oświadczenie wydała konferencja biskupów północnego regionu Brazylii mówiąc, że solidaryzuje się z duchownymi, którym „bogacze nie liczący się z ludźmi, ani też z ochroną środowiska naturalnego” grożą śmiercią. Próby powstrzymania ekspansji hodowców bydła i soi, okazują się nieskuteczne, a straty „płuc ziemi” są tak gigantyczne, że dokładnie można je ocenić tylko z kosmosu. (więcej o tym na http://ekologia.re.pl/artykul/58046.html

Co to znaczy dla polskiego katolika i konsumenta owych produktów? warto się na tym zastanowić! Okazuje się, że nasz wybór konsumencki wpływa na tragiczną sytuację naszych sióstr i braci żyjących na innym kontynencie. Wpływa też na trudności ze zbytem produktów polskich rolników.
Pomyślmy o tym póki jeszcze mamy wybór…

O. Stanisław Jaromi OFM Conv.

absolwent teologii i ochrony środowiska, doktor filozofii, od lat zaangażowany w chrześcijańską edukację ekologiczną, wieloletni delegat franciszkanów ds. sprawiedliwości, pokoju i ochrony stworzenia, przewodniczący Ruchu Ekologicznego św. Franciszka z Asyżu - REFA i szef portalu www.swietostworzenia.pl. Interesuje się sprawami dialogu pomiędzy nauką i wiarą, kulturą i duchowością, chrześcijańską wizją świata i różnymi nurtami ekofilozofii. Pracował duszpastersko w Czechach oraz w międzynarodowych centrach franciszkanów w Asyżu, Rzymie i Krakowie; obecnie mieszka w Radomsku.