Obchody Dnia Życia Konsekrowanego w archidiecezji gdańskiej

W święto Ofiarowania Pańskiego i w Dniu Życia Konsekrowanego abp Tadeusz Wojda przewodniczył Mszy św. w archikatedrze oliwskiej. Zgromadzili się w niej przedstawiciele zgromadzeń zakonnych męskich i żeńskich, konsekrowane dziewice i wdowy.

W homilii metropolita gdański nawiązał do tekstów liturgicznych. Powiedział, że otwierają one przed nami drzwi świątyni jerozolimskiej, aby tam wraz z Maryją j Józefem przeżyć ofiarowanie Jezusa. Podkreślił, że powołanie do życia konsekrowanego jest darem. – Bóg wybiera i powołuje, zapraszając osobę do wyjątkowej współpracy z sobą. Osoba powołana, odpowiadając na to wyjątkowe i szczególne zaproszenie, podejmuje drogę ku Bogu poprzez naśladowanie Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Jemu podporządkowuje całe swoje życie i ofiarowuje wszystko, aby bez przeszkód je rozwijać i udoskonalać w miłości.

Przypomniał, że naśladowanie Jezusa dokonuje się w potrójnej przestrzeni: rozumu, woli i serca. Konsekwencją tego naśladowania jest posłuszeństwo konstytucjom i regułom zakonnym. – W dzisiejszych czasach słabnąca wierność osób konsekrowanych konstytucjom i regułom mocno daje znać o sobie. Nie brakuje tych, którzy z łatwością dyspensują się od ustanowionych zasad, lub interpretują je w kluczu własnej przydatności i użyteczności. Nie brakuje też i tych, którzy po latach życia konsekrowanego opuszczają je, jakby nic się nie stało. Czy to tylko kwestia wybujałego personalizmu, egocentryzmu, czy też może jest to zatrutym owocem braku relacji z Chrystusem? – pytał metropolita gdański.

Zaznaczył, że Bóg może prowadzić osoby konsekrowane drogami trudnymi i niezrozumiałymi, drogami cierpienia i nieustannych wyrzeczeń. – Może przyjść zmęczenie niepowodzeniami, brakiem postępu, szarością życia, może dotknąć chwilowa apatia, ale to nie jest powód, aby Mu się sprzeniewierzać, aby od Niego uciekać. Wręcz przeciwnie, powinno to być motywem do jeszcze większej potrzeby szukania pomocy u Jezusa – stwierdził abp Wojda. Dodał, że jakość życia konsekrowanego zależy od głębi przyjaźni z Jezusem, od wiary w Jezusa. – Dlatego potrzeba, jak Maryja i Józef nieustannie „udawania się do świątyni.” Osoba konsekrowana nie może nie czuwać, nie może się nie modlić, nie może nie adorować Jezusa, nie może się nie karmić Jego słowem, nie może nie przyjmować Go do swojego serca – przypominał kaznodzieja.

Zwrócił uwagę, że na trudną drogę codziennych zmagań Jezus daje pokarm – Eucharystię – chleb, bez którego nie można żyć. W Eucharystii Chrystus zaprasza, aby stać się z Nim jednym ciałem jak On z Ojcem. Stać się jedno z Chrystusem, aby otrzymać wszystko o cokolwiek się poprosi. Konsekwencją tego zjednoczenia jest otwarcie się na innych. Ono wymaga również wzajemnego przebaczenia i pojednania. – Tylko w ten sposób dokonuje się oczyszczenie serca z wszelkich zgorzknień, urazów, nienawiści czy żalu, jakie mogą się pojawić. Są one trucizną, która z wolna rozpowszechnia się we wspólnocie i niszczy relacje między członkami. Odbiera ona chęć modlitwy i sprawia, że jest ona nieskuteczna i niewiele wnosi w nasze życie – przestrzegał abp Wojda.

Na zakończenie podziękował osobom życia konsekrowanego za budujące świadectwo życia, za trud apostolski i za dyspozycyjność do współpracy na duchowym żniwie w archidiecezji gdańskiej. – To wszystko jest pięknym zapachem „olejku nardowego” wnoszonym w dzisiejszy coraz bardziej zagubiony świat, aby ten świat napełniać dobrem, miłością, nadzieją i wiarą, i ukazywać mu, że są wartości o wiele ważniejsze o które należy się zatroszczyć – podsumował metropolita gdański.