Obchody Święta Reformacji w częstochowskiej parafii ewangelicko-augsburskiej

Nabożeństwo Spowiednio-Komunijne, reformacyjne spotkanie z Biblią i pokaz filmu pt. „Jan Wycliffe”, złożyły się na program obchodów Święta Reformacji w częstochowskiej parafii ewangelicko-augsburskiej. Nabożeństwu w kościele Wniebowstąpienia Pańskiego parafii ewangelicko-augsburskiej 31 października przewodniczył jej proboszcz ks. Adam Glajcar.

W kazaniu odnosząc się do słów św. Pawła: „Nie wstydzę się Ewangelii Chrystusowej” ks. Glajcar podkreślił, że „przez uczniów Chrystusa Ewangelia była zwiastowana z wielką mocą”. – Ewangelia otworzyła ludzkie serca na Boga. Prowadziła człowieka do podjęcia refleksji nad własnym życiem i sumieniem. Ewangelia otworzyła człowieka na Boga i na drugiego człowieka – mówił ks. Glajcar.

„Czym jest dla mnie dziś Ewangelia? Czy jest mocą Bożą, czy też tylko jakąś historią kościelną?”. – pytał ks. Glajcar. – Chrześcijańska wiara rodzi się ze słuchania. Ewangelia pomaga człowiekowi dźwigać ciężki krzyż. Ona kieruje ludzką uwagę na dar zbawienia – odpowiedział proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej.

Ks. Glajcar przywołał również postać Marcina Lutra, który „był pewien, że wiara rodzi się ze słuchania Ewangelii”. – To Ewangelia kieruje wzrok chrześcijanina na Golgotę – mówił ks. Glajcar.

Kaznodzieja podkreślił, że „tam gdzie nie ma Ewangelii, tam jest niezgoda, ruina, łzy, cierpienie. Bo tam nie ma Chrystusa”.

Po nabożeństwie w sali parafialnej odbyło się reformacyjne spotkanie z Biblią i pokaz filmu pt. „Jan Wycliffe”.

Święto Reformacji obchodzą 31 października ewangelicy na całym świecie. Przypada ono w dniu ogłoszenia w 1517 r. przez ks. Marcina Lutra słynnych 95 tez przeciwko odpustom, przeznaczonych do dysputy na uniwersytecie w Wittenberdze. Wystąpienie to zapoczątkowało Reformację.

Pierwsze wzmianki o ewangelikach w okolicy Częstochowy pochodzą z końca XVIII wieku. Jednak dopiero w roku 1802 na północ od Częstochowy powstała pierwsza ewangelicka kolonia tkaczy z Niemiec.

Początkowo nazywała się ona Hilbach, a następnie Czarnylas. Opiekę duszpasterską nad czarnoleskimi ewangelikami sprawowali początkowo kapelani wojsk pruskich, a następnie duchowni ze Śląska, przede wszystkim z Tarnowskich Gór. Po powstaniu w roku 1820 parafii ewangelickiej w Wieluniu, ewangelicy z Czarnegolasu udawali się tam na nabożeństwa.

W roku 1852 rozpoczęto odprawianie nabożeństw w mieszkaniu prywatnym w Częstochowie. W latach 1870-1880 nabożeństwa odbywały się w domu modlitwy w alei Najświętszej Marii Panny nr 14. W dniu 8 października 1891 roku superintendent generalny ks. Paweł von Everth poświęcił dom modlitwy w Częstochowie przy ul. Ogrodowej 8. W roku 1905 władze rządowe zgodziły się na utworzenie w Częstochowie parafii ewangelickiej. Stało się to faktem w dniu 22 czerwca 1905 r. Administratorem był w tym czasie ks. Jan Buse z Piotrkowa Trybunalskiego. W roku 1909 ukonstytuował się komitet budowy kościoła. W dwa lata później sprzedano plac przy ul. Ogrodowej, gdzie znajdował się dotychczasowy dom modlitwy i zakupiono plac przy ul. Centralnej (obecnie ul. Śląska). 6 czerwca 1912 r., dokonano poświęcenia kamienia węgielnego pod obecny kościół ewangelicki w Częstochowie. Aktu poświęcenia kościoła dokonał w dniu 8 grudnia 1913 roku bp Juliusz Bursche.

Przez ponad dwieście lat pobytu na ziemi częstochowskiej ewangelicy mieli znaczący wpływ na życie społeczne, gospodarcze i kulturalne Częstochowy, zwłaszcza na rozwój przemysłu w mieście.