Obory: oazowa Diakonia Życia na dniach skupienia o chorobie i śmierci

Sprawy związane ze starością, chorobą, cierpieniem i śmiercią były przedmiotem dni skupienia Diakonii Życia Ruchu Światło-Życie diecezji płockiej. Młodzi ludzie spotkali się na terenie sanktuarium maryjnego w Oborach. W programie były tematyczne konferencje i codzienne Msze św.

W trzydniowych dniach skupienia na terenie Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Oborach wzięli udział członkowie Diakonii Życia Ruchu Światło Życie diecezji płockiej. Diakonia ta działa od roku, liczy obecnie 15 osób, byłych oazowiczów, którzy obecnie studiują w różnych miastach w Polsce. Jej działania mają charakter pro-life, koncentrują się wokół życia człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci.

Członkowie Diakonii Życia zastanawiali się nad problematyką związaną ze starością, chorobą, cierpieniem i śmiercią. Studenci m.in. przygotowali prezentacje dotyczące opieki paliatywnej, eutanazji czy choćby ubezwłasnowolnienia osób w podeszłym wieku.

„Tak szerokie ujęcie tematu było możliwe, ponieważ w skład diakonii wchodzą osoby, które studiują różne kierunki, na przykład medycynę czy prawo. Chcieliśmy zastanowić się nad formami praktycznej pomocy, ale też egzystencją osób, które są już u schyłku życia. Wszyscy podzieliliśmy się też własnym doświadczeniem zetknięcia się ze śmiercią” – relacjonuje ks. Adam Kowalski, wikariusz parafii św. Wita, Modesta i Krescencji w Sierpcu, który jest odpowiedzialny za Diakonię Życie.

Swoim świadectwem podzielił się też ks. Adam Ners, kapłan z kilkudziesięcioletnim doświadczeniem pracy oraz opieki duszpasterskiej nad osobami chorymi i starszymi. Powiedział młodzieży m.in. o „sztuce” rozmawiania o śmierci z rodziną osoby, która umiera, a także z samym umierającym.

W programie dni skupienia były też codzienne Msze św., jutrznia, adoracja Najświętszego Sakramentu, medytacja Słowa Bożego.