Obrazy ze zbiorów KUL zdobyły uznanie holenderskich ekspertów

Zbiory sztuki KUL, nieudostępniane na co dzień szerokiej publiczności, dzięki kolejnym wystawom i pokazom zaczynają wchodzić do naukowego obiegu, zyskując uznanie ekspertów w kraju i zagranicą, w tym znawców malarstwa niderlandzkiego – poinformowało biuro prasowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

– Jakość posiadanych przez Uniwersytet muzealiów wzbudza uznanie licznych specjalistów w kraju i zagranicą. Zbiory sztuki KUL, nieudostępniane na co dzień szerokiej publiczności, dzięki kolejnym wystawom i pokazom zaczynają wchodzić do naukowego obiegu – poinformowała rzecznik KUL Lidia Jaskuła.

– Najdobitniej świadczy o tym fakt, że dwa niderlandzkie obrazy tablicowe – "Ecce Homo – Oto Człowiek" naśladowcy Juana de Flandes z około 1574 r. oraz "Wysokogórski pejzaż z Lotem i jego córkami” pędzla znakomitego manierysty flamandzkiego Martena van Valckenborcha z pocz. XVII w., znalazły się w internetowej bazie Niderlandzkiego Instytutu Historii Sztuki w Hadze (Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie in Den Haag) – dodaje rzecznik.

Oba obrazy będą uwzględnione w międzynarodowym projekcie Gerson Digital. Jego celem jest stworzenie pełnej dokumentacji najcenniejszych dzieł mistrzów niderlandzkich w poszczególnych krajach. Obraz "Ecce Homo" można obecnie podziwiać na wystawie zbiorów sztuki KUL: "Ex Thesauro Universitatis – Ze Skarbca Uniwersytetu" w Muzeum Okręgowym w Rzeszowie. Wystawa będzie czynna do 31 sierpnia 2014 r.

Historia zbiorów sztuki KUL sięga 1932 r., gdy ks. kanonik Jan Władziński przekazał uczelni swoją kolekcję dzieł sztuki. Senat KUL zobowiązywał się do otoczenia dzieł opieką i specjalną ochroną, a bezpośrednią kuratelę miał sprawować rektor Uniwersytetu. W 1939 r. kolekcja podzieliła los wielu polskich zbiorów sztuki – została zagrabiona przez okupanta. W 1958 r. Senat KUL reaktywował muzeum, w którym ponownie rozpoczęto gromadzenie zbiorów sztuki. Ogromne zasługi w tym względzie miał ks. prof. Władysław Smoleń, znawca sztuki sakralnej i muzealnictwa. Zbiory wzbogacane o zabytki, przekazywane przede wszystkim przez osoby prywatne, stały się podstawą do prowadzonych zajęć z zakresu inwentaryzacji i muzealnictwa dla wielu pokoleń studentów historii sztuki.