Ofiara cierpienia duchowym budulcem wspólnoty Kościoła

W Światowy Dzień Chorego metropolita katowicki przewodniczył Mszy w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Rybniku-Orzepowicach. W homilii dziękował za świadectwo życia chorych, ich modlitwę i ofiarowane cierpienie.

Przywołując hasło 28. Światowego Dnia Chorego: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” abp Skworc podkreślił, że w Jezusie Chrystusie „Bóg stał się solidarnym z człowiekiem w życiu, cierpieniu i śmierci”. Ta bliskość Boga, Jego obecność w ludzkich sercach, często „utrudzonych i obciążonych, pełnych bólu i cierpienia, nękanych nieuleczalnymi, złośliwymi chorobami, w ‘świątyniach’ ludzkiego chorego ciała, potrzebującego szpitalnych łóżek i inwalidzkich wózków” to dowód na to, że Jezus stawia w centrum człowieka i jego poranione człowieczeństwo. – On ma oczy, które widzą i które zauważają, gdyż patrzą głęboko, nie rozglądają się obojętnie, lecz zatrzymują się i akceptują całego człowieka, każdego z jego stanem zdrowia” – mówił abp Skworc przywołując fragment papieskiego orędzia na Światowy Dzień Chorego.

Metropolita katowicki podziękował chorym za ich świadectwo życia, modlitwę i ofiarę cierpienia, które – jak zaznaczył – „w łączności z ofiarą Jezusa, stają się trwałym duchowym budulcem wspólnoty Kościoła”. Tłumaczył, że „szczególnym powołaniem osoby chorej jest droga ofiarowania cierpienia w zjednoczeniu z Chrystusem za Kościół, za całą ludzką rodzinę”. Przywołując fragment „Zapisków więziennych” Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego – „każde cierpienie ma swój głęboki sens, który powoli odsłania się, jak upływają dni i przepływają bóle” – zaapelował, by pomóc chorym odkrywać to szczególne powołanie. Samych chorych prosił, by swoje cierpienia ofiarowali za kapłanów archidiecezji katowickiej i w ten sposób wypraszali dla nich świętość i wytrwałość, a także modlili się o nowe powołania kapłańskie, szczególnie do Śląskiego Seminarium Duchownego.

Pracownikom służby zdrowia metropolita katowicki dziękował za „stałe podejmowanie trudu leczenia, pielęgnowania i rehabilitowania osób chorych, niepełnosprawnych i osłabionych wiekiem”. Prosił też – za papieżem Franciszkiem – by „nieustannie stawali w obronie każdego życia, od chwili poczęcia do naturalnej śmierci”. Odwołując się do obrazu biblijnej gospody z przypowieści o Miłosiernym Samarytaninie podkreślił znaczenie duszpasterstwa chorych i służby zdrowia, a także posługi wśród chorych nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej.

Odnosząc się pozytywnie do decyzji Narodowego Funduszu Zdrowia co do skrócenia czasu oczekiwania na pierwszą wizytę i zapowiadanego zniesienie limitów do: kardiologa, ortopedy, endokrynologa i neurologa wyraził nadzieję, że to krok w dobrym kierunku.

Światowy Dzień Chorego został ustanowiony przez św. Jana Pawła II 13 maja 1992 roku w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na życie papieża.