Ofiaromaty – nowość u jezuitów

Od 1 kwietnia ojcowie jezuici wprowadzają w swych kościołach specjalne „ofiaromaty”, będące rodzajem bankomatu służącego do pobierania ofiar z karty elektronicznej wiernego.

Zakon ten słynący zawsze ze swej postępowości, tym razem jako pierwszy wprowadza rozwiązanie, od dawna dyskutowane już w kręgach kościelnych ekonomów.
We wszystkich parafiach jezuickich w Polsce, wierni przychodzący w Wielkanocny Poniedziałek na mszę, zauważyli w kruchcie świątyń elektroniczne urządzenia przypominające dobrze już znane bankomaty. Zaskakuje jednak umieszczony na nich napis: „OFIAROMAT” oraz instrukcja wyjaśniająca, że po włożeniu elektronicznej bankowej karty, wierny może ze specjalnej tabeli wybrać sumę, jaka zostanie pobrana natychmiast z jego konta i przekazana na dobro parafii.
„Zostaliśmy niejako zmuszeni zainstanować te urządzenia, gdyż coraz więcej osób przychodzących do kościoła uchylało się od tradycyjnej składki na tacę, tłumacząc, że posiada tylko kartę elektroniczną” – tłumaczy proboszcz jezuickiej parafii pod Warszawą. „W efekcie na tacę trafiał jedynie _wdowi grosz_ osób najuboższych, a majętni nie uszczuplali swoich kont. Od dziś kończymy z tą praktyką. Materialna współodpowiedzialność za swą parafię, powinna być wprost proporcjonalna do rzeczywistych dochodów” – dodaje.
Jak dowiedziała się KAI z dobrze poinformowanych źródeł kościelnych, pomysł wprowadzenia „ofiaromatów” był od dawna dyskutowany w kuluarach podczas zebrań Konferencji Episkopatu, ale rzecz dotąd nie wyszła na światło dzienne, dzięki specjalnemu „embargo informacyjnemu”.
Pomysłem zainteresowali się natomiast ojcowie jezuici, którzy postanowili sami wprowadzić w życie tę nowość. Eksperyment zainicjowany przez naszych jezuitów przez okres 3 miesięcy będzie pilnie badany przez socjologów z Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego w Polsce. Program badań w tym zakresie został dofinansowany przez struktury Unii Europejskiej, gdyż od jego wyników zależeć będzie realizacja analogicznych rozwiązań w krajach „piętnastki”. Jeden z komisarzy UE wyjaśnił, że program ten postanowiono zrealizować w naszym kraju, gdyż katolicka Polska może służyć jako ważne pole doświadczalne do kształtowania odpowiedniej polityki wobec Kościoła także w krajach Unii.