Orędzie wielkanocne abp. Michalika

– Niech te święta będą odkryciem radości, bliskości drugiego człowieka i bliskości Chrystusa zmartwychwstałego – życzy abp Józef Michalik za pośrednictwem strony internetowej archidiecezji przemyskiej.

Abp Michalik podkreśla w orędziu wielkanocnym, że święta ujawniają tradycję i zwyczaje, zbliżają ludzi, ale najważniejsze, aby podchodzić do nich z wiarą i wejść w tajemnicę śmierci, męki i zmartwychwstania Jezusa. – Bez tego wymiaru odrzemy, pozbawimy tę wielką prawdę zbawczą tego, co najważniejsze – zaznacza.

Przewodniczący Episkopatu Polski dodaje, że przeżywanie świąt Wielkiej Nocy jest ściśle połączone z przeżywaniem Misterium Paschalnego, a Chrystus umiera ze względu na każdego człowieka i każdy ma swoje miejsce w ranach Chrystusowych i w Jego zmartwychwstaniu.

– Życzę wszystkim wierzącym, byśmy mogli przeżywać te święta ku pogłębieniu wiary, żeby uradował nas fakt zwycięstwa Chrystusa nad złem, nad grzechem, że w nas samych to zwycięstwo może się dzięki Jego pomocy dokonywać i dokonuje, ilekroć w sumieniu własnym stwierdzamy, że warto być lepszym, życzliwszym, że warto być wierniejszym Panu Bogu – mówi abp Michalik.

Osobom szukającym prawdy o zbawieniu, wiary i kontaktu z Bogiem metropolita przemyski życzy, „żebyśmy potrafili sobie wzajemnie pomagać na tej drodze odnalezienia Chrystusa”. Zauważa, że uczniowie idący do Emaus rozpoznają Jezusa po trudzie rozmowy i na wspólnej modlitwie, dlatego życzy więcej modlitwy za siebie wzajemnie.

– Życzę wszystkim, żeby ta nadzieja przez Święta Zmartwychwstania Pańskiego mogła okrzepnąć w sercach, tych młodych i tych starszych, bo każdy przed Bogiem jest człowiekiem szans, jest człowiekiem nadziei, każdy z nas ma jakiś plan, jakieś miejsce, które nam Bóg wyznaczył. Próbujmy je przeżywać jak najradośniej – mówi abp Michalik.

Przewodniczący Episkopatu Polski ojczyźnie życzy ludzi „oddanych, wiernych, bezinteresownych, którzy potrafią, służyć całym sercem i wyposażeniem swojego umysłu”. Z kolei opuszczonym, chorym i emigrantom, abp Michalik życzy, aby „przypomnieli sobie ciepło bliskości rodziny, bliskości ludzi”, ale także „niepowtarzalne piękno bliskości Pana Boga”. Podkreśla, że Bogu zależy na kontakcie z człowiekiem i tego kontaktu szuka.