Oświęcim: 38. Sesja Kolbiańska o męczennikach „świętej sprawy” (zapowiedź)

W 78. rocznicę deportacji św. Maksymiliana Marii Kolbego do Auschwitz w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Oświęcimiu 28 maja odbędzie się Sesja Kolbiańska. Kolejne, 38. spotkanie z tego cyklu poświęcone będzie bł. ks. Jerzemu Popiełuszce oraz św. Maksymilianowi – „Męczennikom świętej sprawy”.

Sesję rozpocznie modlitwa przy Ścianie Straceń na terenie byłego obozu niemieckiego Auschwitz-Birkenau, a zakończy Eucharystia sprawowana w kaplicy sióstr karmelitanek bosych w Oświęcimiu.

W Auli im. Kazimierza Piechowskiego (budynek Collegium sub Horologio) zaplanowano wykłady. Pierwszy z nich – pt. „Świadectwo mocy dobra w kontekście doświadczania zła. O odkrywaniu wartości na drogach do męczeństwa o. Maksymiliana Kolbego i ks. Jerzego Popiełuszki” – wygłosi dr hab. Marek Rembierz (UŚ, Katowice). Drugi – pt. „Inspiracje Maksymiliańskie w życiu bł. ks. Jerzego Popiełuszki” – zaprezentuje dr Milena Kindziuk (UKSW, Warszawa).

Spotkanie podsumuje o. Arkadiusz Bąk OFMConv z Centrum św. Maksymiliana w Harmężach.

Inicjatywa majowych Sesji Kolbiańskich, organizowanych w rocznicę deportacji o. Kolbego do KL Auschwitz, zrodziła się w kręgu stowarzyszenia „Civitas Christiana” tuż po kanonizacji o. Kolbego jako forma dziękczynienia. Ma to być również okazja do popularyzacji myśli franciszkanina.

Jak wyjaśnił o. Arkadiusz Bąk, wykłady sesyjne dotykają aspektów teologicznych, duchowych, moralnych i etycznych.

Sesję Kolbiańską organizują Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”, Centrum św. Maksymiliana w Harmężach, Starostwo Powiatowe w Oświęcimiu, Urząd Miasta Oświęcim i Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Oświęcimiu im. rtm. W. Pileckiego oraz Związek Gmin Związanych z Życiem św. Maksymiliana Marii Kolbego.

Rajmund Kolbe urodził się 8 października 1894 r. w Zduńskiej Woli. W 1910 r. wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie, gdzie otrzymał imię Maksymilian.

W 1912 r. rozpoczął studia w Rzymie z zakresu filozofii i teologii, uzyskując doktoraty z tych nauk, a także przyjął święcenia kapłańskie. Do Polski powrócił w 1919 r. W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor w Niepokalanowie i wydawnictwo. Był też misjonarzem w Japonii.

28 maja 1941 r. trafił do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Formalnie władze obozowe zarejestrowały go jako więźnia następnego dnia. Dwa miesiące później, po ucieczce jednego z więźniów, ofiarował swoje życie za nieznanego mu Franciszka Gajowniczka, wyznaczonego na śmierć głodową. Zmarł 14 sierpnia 1941 r., dobity zastrzykiem fenolu jako ostatni z więźniów zamkniętych w bunkrze głodowym, w podziemiach bloku 11, tzw. Bloku Śmierci.

Został beatyfikowany przez papieża Pawła VI w 1971 r., natomiast kanonizacji dokonał Jan Paweł II 10 października 1982 r. W 1999 r. Ojciec Święty ogłosił św. Maksymiliana patronem honorowym dawców krwi. Patronuje także diecezji bielsko-żywieckiej.

W Auschwitz w czasie II wojny światowej przebywało 21 franciszkanów. Ośmiu z nich zginęło.

Jeden został ogłoszony świętym – Maksymilian Maria Kolbe, a czterech błogosławionymi: Ludwik Pius Bartosik, Jan Antonin Bajewski, Piotr Bonifacy Żukowski, Stanisław Tymoteusz Trojanowski.