Oświęcim: niemieccy chórzyści katedralni wystąpili w „Świątyni Pokoju” w hołdzie Janowi Pawłowi II

Z okazji 18. rocznicy konsekracji kościoła św. Józefa Robotnika w Oświęcimiu – „Świątyni Pokoju” na Zasolu wystąpił Chór katedralny niemieckiej parafii św. Kwiryniusza z Neuss. Oświęcimski koncert był też hołdem dla św. Jana Pawła II w roku jego kanonizacji.

Około 25 chórzystów z Niemiec pod dyrekcją Joachima Neugarta i przy akompaniamencie muzyki organowej w wykonaniu Angela Scholly’ego, zaśpiewało utwory takich kompozytorów jak Vytautas Miskinis, Richard Dubra, Heinrich Isaak, Anton Bruckner, Ola Gjeilo, Thomas Tallis, James Biery, Johann Sebastian Bach, Maurice Duruflé i John Rutter.

Chór założony w 1878 r. śpiewa na co dzień podczas uroczystości kościelnych chorały gregoriańskie, a także wielogłosowe msze i motety. Liczy 51 członków.

Od 11 listopada 2011 r. kościół św. Józefa oficjalnie nosi tytuł „Świątyni Pokoju”. Nadał mu go ówczesny ordynariusz bielsko-żywiecki bp Tadeusz Rakoczy na prośbę Stowarzyszenia „Droga Nadziei”. Biskup przychylając się do tej prośby wyraził przekonanie, że oświęcimska świątynia, znajdująca się w pobliżu byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego, „będzie dla wszystkich znakiem i miejscem hołdu dla pamięci ofiar nazistowskiego obozu KL Auschwitz-Birkenau, a także przejawem nadziei, że ich ofiara nie poszła na marne”.

Kościół św. Józefa Robotnika może się poszczycić niezwykłą historią. Świątynię konsekrował 5 października 1997 r. ówczesny przewodniczący episkopatu Włoch i wikariusz Ojca Świętego na diecezję rzymską, kard. Camillo Ruini. Świątynia stanowi pomnik poświęcony pamięci 40 tys. Włochów, w większości pochodzenia żydowskiego, ofiar deportacji do niemieckich obozów zagłady podczas II wojny światowej.

W uroczystości konsekracji, która była szeroko relacjonowana i komentowana we włoskich mediach, uczestniczyli m.in. ówczesny metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski oraz biskup bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy, a także biskupi włoscy: Gianni Danzi – inicjator budowy kościoła, Agostino Superbo i Domenico D’Ambrosio; dr Angelo Molfetta – główny architekt, prof. Antonio Michetti – konstruktor oraz prof. Americo Mazzotta – artysta malarz, autor projektu oraz wykonawca polichromii i witraży, a także liczna grupa pielgrzymów z Italii.

Początki tworzenia ośrodka duszpasterskiego na oświęcimskim osiedlu Zasole sięgają pierwszej połowy lat 80. ub. wieku, kiedy to kard. Macharski podjął decyzję o utworzeniu parafii w otoczeniu bloków mieszkalnych. W 1985 r. została nawiązana współpraca z Włochami, którzy planowali wzniesienie kościoła – daru dla rodzinnej diecezji papieża Jana Pawła II.

Kościół o powierzchni 1000 metrów kwadratowych i objętości 12 tys. metrów sześciennych może pomieścić prawie 2 tys. wiernych. Łukowaty strop świątyni przecięty jest podłużną belką betonową, symbolizującą ranę, jaką zadano ludzkości w Auschwitz. Motyw pęknięcia-rany właściwy jest również innym elementom dekoracyjnym – kamiennej podstawie pod tabernakulum, ambonce i ołtarzowi.