Oświęcim: uroczystości dziękczynne za beatyfikację m. Małgorzaty Szewczyk

„Miasto naznaczone stygmatem bólu i śmierci daje światu nowych świętych” – mówił bp Tadeusz Rakoczy, który przewodniczył w niedzielę w Oświęcimiu liturgii dziękczynnej za dokonaną tydzień temu w Krakowie-Łagiewnikach beatyfikację matki Małgorzaty Szewczyk, założycielki Zgromadzenia Sióstr Serafitek i inicjatorki budowy oświęcimskiego domu macierzystego.

W homilii bp Rakoczy podkreślił, że m. Małgorzata Szewczyk dołącza do grona osób, które odniosły duchowe zwycięstwo w miejscu, noszącym stygmat cierpienia.

„Spotykamy się dziś tu w Oświęcimiu, a więc miejscu dotkniętym w XX wieku zwątpieniem w Boga i człowieka. A jednocześnie dzięki wierze i miłości, św. Maksymilian Maria Kolbe i św. Benedykta od Krzyża Edyta Stein oraz wielu innych bezimiennych mężczyzn i kobiet, a także dzieci odniosło tu duchowe zwycięstwo. Miasto naznaczone stygmatem bólu i śmierci daje światu nowych świętych” – podkreślał biskup.

Ordynariusz zaznaczył, że przesłanie świętych wyraża w zapewnianiu, że człowiek nie jest skazany na zło, lecz jest powołany do dobra. „Święci czynią tak wiele dobra w Kościele i społeczeństwie. I takie dziedzictwo zostawiła bł. Matka Małgorzata: czynić dobro i czynić je dobrze” – podkreślał biskup.

Na koniec Eucharystii uroczyście przeniesiono relikwie Błogosławionej na boczny ołtarz w kościele sióstr serafitek w Oświęcimiu. Dziś także na pierwszym piętrze oświęcimskiego klasztoru tych sióstr otwarto muzeum bł. matki Małgorzaty. Gromadzi ono pamiątki i zdjęcia związane z życiem bł. Małgorzaty oraz historią zgromadzenia.

Z macierzystego domu sióstr serafitek w bielskim Hałcnowie do Oświęcimia biegło dziś z ogniem sześcioro biegaczy-amatorów z diecezji bielsko-żywieckiej. Pokonali oni dystans 28 kilometrów. Przemierzyli tę samą trasę, jaką m. Małgorzata przeszła pieszo pod koniec XIX wieku. W kaplicy pierwszego domu serafitek biegacze zapalali znicz po to, by płomień zanieść na ołtarz polowy w ogrodzie klasztoru w centrum Oświęcimia. Ogień ten będzie także towarzyszył uczestnikom Marszu Życia, jaki przejdzie za tydzień ulicami miasta nad Sołą.

Mszę św. polową przy klasztorze w ogrodach serafitek wraz z ordynariuszem bielsko-żywieckim celebrowali bp Piotr Greger, bp Jan Zając oraz liczni księża i zakonnicy z terenu diecezji bielsko-żywieckiej, archidiecezji krakowskiej oraz innych rejonów Polski. Wspólnie z kapłanami modliły się zakonnice z prowincji oświęcimskiej oraz innych Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej z Joanną Wiśniowską CMBB, przełożoną generalną serafitek. Obecny był też postulator procesu beatyfikacyjnego m. Małgorzaty, ks. infułat Michał Jagosz z Rzymu.

Eucharystia dziękczynna była pierwszą częścią Święta Życia, które dziś odbywa się w Oświęcimiu. Po liturgii rozpocznie się Marszu dla Rodziny i Życia, a po nim na miejscowym stadionie Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji zainaugurowany zostanie rodzinny piknik i diecezjalne Święto Młodych. Uczestnicy wysłuchają napisanego specjalnie na tę okazję hymnu Święta Życia, a także koncertu zespołu Concentus. Wystąpi zespół Arka Noego. Planowane są liczne atrakcje, konkursy, zabawy, pokazy. Drużyny księży i hokeistów rozegrają też mecz piłki nożnej. Wystąpi raper Arkadio”, a na zakończenie zagra megagwiazda muzyki chrześcijańskiej Luxtorpeda.

Założycielka zgromadzenia, bł. Małgorzata Łucja Szewczyk zapoczątkowała działalność prowadzonego przez siostry oświęcimskiego „domu ubogich” jeszcze pod koniec XIX wieku. Szczególnym charyzmatem serafitek jest praca wśród ubogich, starszych, chorych i niepełnosprawnych dzieci.

Poświęcenie kamienia węgielnego budowę klasztoru serafitek w Ośwęcimiu odbyło się 1 maja 1893 r. Pieniądze na budowę bł. Małgorzata zbierała za pomocą kwest. Pomagali też hojni darczyńcy. Od samego początku oświęcimskie serafitki opiekowały się tu osobami starszymi. Wkrótce powstał, istniejący do dziś, Zakład Opiekuńczo-Lecznicy. Na fachową opiekę liczyć tu pięćdziesiąt kobiet w podeszłym wieku.

Siostry prowadzą też trzyoddziałowe przedszkole dla 85 dzieci. Bł. matka Małgorzata założyła też sierociniec, odebrany przez komunistów po II wojnie światowej. Obecnie działa tu też świetlica środowiskowa imienia matki Małgorzaty dla około 30 dzieci. W Oświęcimiu funkcjonuje prowadzona przez serafitki stołówka, w której codziennie na ciepłe posiłki przychodzi kilkudziesięciu osób. Oświęcimskie serafitki aktywnie katechizują w szkołach.

Założycielka zgromadzenia sióstr serafitek Małgorzata Łucja Szewczyk urodziła się na Wołyniu w 1828 r. Była osobą wrażliwą na działanie Boże i potrzeby bliźnich, odważnie włączając się w pomoc potrzebującym. Przez dwa lata pracowała w Ziemi Świętej sprawując bezinteresowną opiekę nad chorymi i potrzebującymi pielgrzymami. Tam odczytała swoje powołanie jako „siostrzyczki ubogich”.

Po powrocie do Polski siostra postanowiła realizować swoje postanowienia i udała się do Zakroczymia, aby odprawić rekolekcje pod kierunkiem bł. Honorata Koźmińskiego. Opiekowała się i utrzymywała kilka staruszek: opatrywała im rany, myła je i żywiła. Nie wahała się kwestować na ich potrzeby, choć sama cierpiała niedostatek. Zakładała domy starców, ochronki, domy dziecka. Posyłała siostry do szpitali i domów ubogich.

Ostatnie miesiące życia spędziła w domu zakonnym w Nieszawie, gdzie zmarła w opinii świętości 5 czerwca 1905 r. w wieku 77 lat. Ciało jej pochowano na miejscowym cmentarzu. Od 1951 r. doczesne szczątki m. Małgorzaty znajdują się w kruchcie kościoła serafitek w Oświęcimiu.

Została zaliczona w poczet błogosławionych 9 czerwca br. w bazylice Bożego Miłosierdzia w Krakowie.