Otwieramy „okna” adwentowych kalendarzy

W wielu krajach rozpowszechnione są kalendarze adwentowe. Dziś można je spotkać w najróżniejszych formach, ale początkowo służyły wyłącznie dobremu przygotowaniu duchowemu do Bożego Narodzenia.

We „właściwym” kalendarzu adwentowym, każde z 24 „okienek” kryje w sobie jakąś myśl do rozważenia w okresie przedświątecznym: zachętę do pielęgnowania dobrych stosunków w kręgu rodzinnym i społecznym, informacje związane ze świętymi, wspominanymi w liturgii w tym okresie (m.in. Barbara, Mikołaj, czy Łucja). Jednak takie religijne przesłania są coraz silniej wypierane przez komercję. W sprzedaży pojawiają się więc masowo ozdobne pudełka, w których za okienkami znajdują się czekoladki i pralinki.

W wielu diecezjach niemieckiego obszaru językowego pielęgnowany jest także zwyczaj otwierania „okien adwentowych”. Są jeszcze takie parafie, np. na terenie diecezji Essen, w których każdego wieczora Adwentu jest „otwierane” okno adwentowe w innym domu. Po wieczornym nabożeństwie wierni idą do domu, w którym ma być otwarte kolejne okno. Jego właściciele pięknie go ozdabiają i oświetlają, a centralnym elementem wystroju jest Biblia. Przed otwarciem „adwentowego okna” czytany jest przypadający na ten dzień tekst Ewangelii, a potem gospodarze podejmują przybyłych grzanym winem i adwentowymi pierniczkami.

Słynne w całych Niemczech są „okna adwentowe” w Gengenbach w Schwarzwaldzie – tradycja ta została zapoczątkowana w latach 90. XX wieku.  Od tego czasu  w pierwszą niedzielę Adwentu otwiera się tam pierwsze „okno” w największym kalendarzu adwentowym świata. Okna ratusza w tej miejscowości ozdobiono m.in. 24 motywami prac Marca Chagalla, w następnym roku Andy Warhola. W tym roku autorem prac jest niemiecki ilustrator Olaf Hajek, pierwsze okno odsłoniło się 30 listopada.  Do 23 grudnia włącznie każdego dnia wieczorem jest odsłaniane kolejne okno. Wcześniej, przez godzinę, aktorzy czytają fragmenty literatury tematycznie związanej z |Adwentem i przygotowaniami do Bożego Narodzenia, co jest połączone z inscenizacjami teatralnymi. Rokrocznie kalendarze adwentowe w tym mieście odwiedza ok. 60 tys. turystów. 

Świętowanie  Adwentu znane jest od V wieku. Czas trwania tego okresu zmieniał się na przestrzeni wieków. Początkowo w Jerozolimie świętowano tylko jedną niedzielę Adwentu.  W VII wieku papież Grzegorz Wielki postanowił, że czas Adwentu obejmować będzie cztery niedziele.

Od XI wieku liturgia adwentowa nabrała znaczenia również poza Rzymem. Obowiązujący do dziś czas Adwentu – okres czterech niedziel poprzedzający Boże Narodzenie – wprowadził w 1570 roku papież Pius V. Jedynym wyjątkiem jest archidiecezja Mediolanu, w której okres Adwentu trwa sześć tygodni.