Papieska Droga Krzyżowa w Koloseum

Tradycyjnie, jak co roku od początku pontyfikatu, Jan Paweł II przewodniczył Drodze Krzyżowej w rzymskim Koloseum, miejscu kaźni pierwszych chrześcijan. Papież był też autorem tegorocznych rozważań.

Jan Paweł II rozpoczął nabożeństwo modlitwą, aby wydarzenia na świecie następowały w duchu „sprawiedliwości i pokoju”. Papież przypomniał, że celebruje Drogę Męki Pańskiej w Koloseum od początku swego pontyfikatu i że jest to symboliczny wyraz więzi między Jerozolimą a Rzymem.
Jan Paweł II w Wielki Piątek wieczorem przypomniał los „licznych ofiar nienawiści, wojny i terroryzmu”. Ojciec Święty przewodniczył nabożeństwu siedząc w fotelu na podwyższeniu przed bazyliką Maksencjusza.
Odczytane podczas nabożeństwa rozważania napisał arcybiskup krakowski kard. Karol Wojtyła w 1976 roku, przy okazji rekolekcji wielkanocnych w Watykanie dla ówczesnego papieża
Pawła VI. Jan Paweł II napisał też rozważania czytane w Koloseum z okazji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000
Decyzję o odczytaniu rozważań, Jan Paweł II podjął niespełna miesiąc temu, wobec wybuchu wojny z Irakiem. W latach ubiegłych podczas Drogi Krzyżowej w Koloseum odczytywano rozważania różnych autorów, w tym w 1989 roku Marka Skwarnickiego, w 1990 roku patriarchy Jerozolimy Michela Sabbaha, a w 1994 roku – patriarchy ekumenicznego Konstantynopola Bartłomieja I.
W procesji, która przeszła z krzyżem przez Koloseum i wkroczyła po schodach na podwyższenie przed starorzymską bazyliką Maksencjusza, nieśli krzyż przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch i wikariusz papieski diecezji rzymskiej kard. Camillo
Ruini, świeccy z Kolumbii, Liberii, Sierra Leone i Egiptu, bracia franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej, żona i syn włoskiego lekarza Carlo Urbaniego, który zmarł wskutek zarażenia
wirusem SARS (nietypowego zapalenia płuc) oraz katolicka rodzina z Iraku.
Nie pierwszy raz na zakończenie Drogi Krzyżowej w rzymskim Koloseum Ojciec Święty odłożył przygotowane wcześniej przemówienie i skierował do obecnych słowa, które dyktowało mu w tym momencie serce. Mówił po włosku, powoli, starannie dobierając słowa, a obficie cytowane zwroty łacińskie tłumaczył także na polski.
A oto tekst spontanicznego wystąpienia Ojca Świętego:
„Ecce lignum Crucis in quo Salus mundi bebendit. Venite adoremus”. Słyszeliśmy te słowa w dzisiejszej liturgii. Oto drzewo Krzyża. Słowo-klucz, słowo-klucz Wielkiego Piątku. Wczoraj, pierwszego dnia Triduum sacrum, w Wielki Czwartek, słyszeliśmy „Eccem Corpus Meum. Quod tradetur pro vobis”. Oto moje Ciało, które będzie oddane za was.
Dzisiaj zaś widzimy, jak te wczorajsze słowa się zrealizowały. Oto Golgota. Ciało Chrystusa na krzyżu. Ecce lignum Crucis in quo Salus mundi bebendit. Tajemnica wiary. Tajemnica wiary. Nie mógł wymyślić tej tajemnicy, tej rzeczywistości człowiek. Mógł to objawić tylko sam Bóg. Człowiek nie ma takiej możliwości, by dać nam życie po śmierci. W porządku ludzkim ostatnie słowo należy do śmierci. Słowo, które przychodzi potem, słowo zmartwychwstania, to tylko to, które pochodzi od Boga. Dlatego z tak głębokim przejęciem obchodzimy to Triduum sacrum.
Dzisiaj Chrystus został już zdjęty z krzyża i pochowany. Grób Jego został zapieczętowany. A jutro na całym świecie, w całym kosmosie, w nas wszystkich zapanuje głęboka cisza. Cisza oczekiwania. Ecce lignum Crucis in quo Salus mundi bebendit. To drzewo śmierci, drzewo śmierci, na którym umarł Syn Boży, otwiera drogę do następnego dnia. Środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela. W niedzielę Wielkanocną usłyszymy słowa liturgii. Dzisiaj usłyszeliśmy: „Ecce lignum Crucis in quo Salus mundi bebendit”. Salus mundi! Na krzyżu. I poprzez krzyż. Zaśpiewamy pojutrze, w dniu Zmartwychwstania: „Surrexit Dominus de sepulcro qui pro nobis bebendit in ligno”. Oto głębia, prostota i głębia Boża tego Triduum paschalnego.
Życzę nam wszystkim przeżywania tego Triduum paschalnego w sposób możliwie najgłębszy. Jesteśmy jak co roku tutaj wokół Koloseum. To symbol. Koloseum jest symbolem. Przede wszystkim mówi nam o czasach minionych wielkiego imperium rzymskiego, które upadło! I o męczennikach chrześcijańskich, którzy tu dali świadectwem swoim życiem i swoją śmiercią. Trudno znaleźć inne miejsce, gdzie tajemnica Krzyża bardziej wymownie przemawiałaby, aniżeli to Koloseum. Ecce lignum Crucis. Drzewo krzyża. In quo Salus mundi bebendit. Salus mundi! Salus mundi. Zbawienie świata.
Życzę wam wszystkim, drodzy bracia i siostry, byście przeżywali to Triduum sacrum, czwartek, piątek, Wielką Sobotę, wigilie paschalną a potem Wielkanoc, coraz głębiej. Przeżywali, ale także dawali świadectwo. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!