Papież: orędzie i pamięć o św. Klarze nadal żywe

W 750 lat od śmierci św. Klary wspomnienie tej wielkiej świętej i jej przesłanie pozostają nadal bardzo żywe w sercach wiernych – napisał Jan Paweł II w jubileuszowym orędziu do zakonu klarysek, ogłoszonym 11 sierpnia w Watykanie.

Dodał, że z tak ważnej okazji czuje szczególną radość skierowania do tej rodziny zakonnej serdecznych myśli i pełnej miłości pozdrowień. Główne uroczystości rocznicowe odbywają się w rodzinnym mieście świętej i kolebce ruchu franciszkańskiego – Asyżu.
„W tak znaczącym wspomnieniu jubileuszowym św. Klara wzywa wszystkich do coraz głębszego rozumienia wartości powołania, będącego darem Boga aby z niego korzystać” – czytamy w przesłaniu. Po krótkim przypomnieniu jej życiorysu Papież podkreślił, że za sprawą łaski Bożej pociągała ją nowa forma życia ewangelicznego, zapoczątkowanego przez św. Franciszka i jego towarzyszy i postanowiła sama wejść na jeszcze bardziej radykalną drogę kroczenia za Chrystusem.
Jan Paweł II zaznaczył, że „Klara pojmowała swe powołanie jako wezwanie do życia według przykładu Maryi, która ofiarowała własne dziewictwo działaniu Ducha Świętego, aby stać się Matką Chrystusa i Jego Ciała mistycznego”. Czuła się ściśle związana z Matką Pana i dlatego zachęcała do takiego samego przylgnięcia do Maryi św. Agnieszkę z Pragi, księżnę czeską, późniejszą klaryską. Postać Maryi towarzyszyła drodze powołania Świętej asyskiej do końca jej życia, a według pewnego znaczącego świadectwa, przytoczonego podczas kanonizacji, „do łóżka umierającej Klary zbliżyła się Madonna, kierując swe spojrzenie na tę, której życie było odbitym obrazem Jej samej” – przypomniał Ojciec Święty.
Podkreślił następnie, że wyłączny wybór Chrystusa ukrzyżowanego, przeplatający się z płomienną miłością wyjaśnia jej decyzję całkowitego wkroczenia na drogę „najwyższego ubóstwa”. Dodał, że „pojmowała ona to ubóstwo w całym ziemskim doświadczeniu Jezusa od Betlejem do Kalwarii”.
Naśladowanie i spoglądanie na Chrystusa oznaczało dla niej jedno tylko pragnienie – zanurzenia się wraz z Nim w doświadczenie radykalnego uniżenia i ubóstwa, obejmujące wszelkie aspekty doświadczenia ludzkiego – głosi dalej przesłanie papieskie. Przypomina, że wybór ubóstwa był dla Klary wymogiem wierności Ewangelii, zwłaszcza w odpowiedzi na skierowaną do Papieża prośbę o „przywilej ubóstwa”, będący szczególną zaletą rozpoczętej przez nią formy życia zakonnego.
Prowadzona przez świętą wspólnota zgromadzona w kościele św. Damiana wybrała życie według Ewangelii w kontemplacyjnym wymiarze klauzurowym, który wyróżniał się „życiem wspólnotowym w jedności dusz”, według „sposobu świętej jedności”. Szczególne zrozumienie, okazywane przez Klarę wartości jedności w braterstwie wydaje się mieć odniesienie do dojrzałego doświadczenia kontemplacyjnego Tajemnicy Trójcy Świętej – podkreślił Papież. Wyjaśnił, że prawdziwa kontemplacja nie zamyka się w indywidualizmie, ale realizuje prawdę w byciu jednością w Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Klara zachęcała w swym Testamencie siostry, aby kochały się wzajemnie i wzrastały w umiłowaniu Boga i we wzajemnej miłości.
Ojciec Święty zwrócił uwagę, że ponad 40 lat przeżytych za murami małego klasztoru w San Damiano nie zawęziły horyzontów jej serca, ale raczej poszerzyły jej wiarę w obecność Boga, sprawcy zbawienia, w historii. Przypomniał, że znane są dwa przypadki, kiedy to dzięki sile swej wiary w Eucharystię i pokorze modlitwy uzyskała wolność miasta i klasztoru w obliczu groźby nieuchronnego zniszczenia.
Jan Paweł II podkreślił, że w 750 lat od potwierdzenia papieskiego Reguła św. Klary nadal zachowuje swój urok duchowy i bogactwo teologiczne. „Doskonałe współbrzmienie wartości ludzkich i chrześcijańskich, mądra harmonia płomienia kontemplacyjnego i rygorów ewangelicznych potwierdzają to, drogie klaryski trzeciego tysiąclecia, jako drogę do kroczenia, bez przystosowywania się lub ustępstw na rzecz ducha świata” – dodał Papież.
Zauważył, że obchody jubileuszowe są okazją do zastanowienia się nad charyzmatem typowym dla powołania klarysek. Odznacza się on przede wszystkim wezwaniem do życia według Ewangelii, do zdecydowanego odniesienia do Chrystusa jako jedynego i prawdziwego programu życia. Jest to propozycja również dla mężczyzn i kobiet naszych czasów, alternatywna wobec niezadowolenia i sztuczności świata współczesnego, który często wydaje się, jakby zagubił własną tożsamość, gdyż nie dostrzega tego, iż został zrodzony z miłości Boga i z Nim powinien pozostawać w nieustannej komunii – podkreślił Ojciec Święty.
„W obliczu potrzeby odnowionego zaangażowania świętości, św. Klara ofiarowuje nam przykład takiej pedagogii świętości, która żywiąc się nieustanną modlitwą, prowadzi do tego, że kontemplujemy Oblicze Boga, otwierając serca na Ducha Pana, który przemienia każdą osobę, umysł, serce i działania według wymogów Ewangelii” – stwierdził Papież.
Zakończył swój dokument życzeniem, aby klasztory klarysek, dowartościowywane modlitwą, nadal proponowały na szerzący się głód duchowości i modlitwy dzisiejszego świata pełne i prawdziwe doświadczenie Boga, Trójjedynego, które staje się odbiciem Jego obecności miłości i zbawienia.