Papież rozszerzył kult bł. Anieli z Foligno na cały Kościół

Błogosławiona Aniela z Foligno – tercjarka franciszkańska z XIII w. – będzie obecnie czczona w całym Kościele jako święta. Decyzję w tej sprawie podjął 9 października papież Franciszek po wysłuchaniu relacji prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato.

Ponadto upoważnił ten urząd kurialny do zatwierdzenia dekretów dotyczących wyniesienia na ołtarze 7 sług Bożych: 4 kobiet i 3 mężczyzn z Włoch, Kanady, Indii, Portugalii i Brazylii.

Nowa święta, Aniela z Foligno (Angela da Foligno; ok. 1248- 1309) była włoską tercjarką franciszkańską, dużo pokutowała, miała wizje mistyczne, a jej wpływ na otoczenie, łącznie z ówczesnymi hierarchami kościelnymi, był tak duży, że po śmierci nadano jej tytuł Mistrzyni teologów.

Urodziła się i właściwie całe życie spędziła w Foligno – miasteczku w Umbrii w środkowych Włoszech. Pochodziła z zamożnej rodziny i wcześnie wyszła za mąż, urodziła kilkoro dzieci; lubiła życie dostatnie, wygodne i światowe. Jej biografowie, powołując się na jej własne zapiski, zwracają uwagę, że nieraz nawet zaniedbywała swe obowiązki małżeńskie i macierzyńskie, oddając się pokusom tego świata. Wszystko to się zmieniło gruntownie, gdy w ciągu kilku lat straciła męża, dzieci i matkę. Mając 37 lat, przeżyła wizję św. Franciszka, który upomniał ją surowo, aby nie zmarnowała swego życia i duszy. Udała się więc z pielgrzymką do Asyżu i tam przeżyła głębokie nawrócenie, po czym rozdała cały majątek.

Przez pewien czas żyła samotnie, ale wśród ludzi, pod duchowym kierownictwem franciszkanina o. Arnolda, który później spisał jej życiorys i przeżycia duchowe w obszernej księdze, zatytułowanej „Memoriał”. W 1291 wstąpiła do III Zakonu św. Franciszka. Zgromadziła wówczas wokół siebie grupę kobiet, które do reguły tercjarskiej dodały trzy śluby zakonne: czystości, posłuszeństwa i ubóstwa, ale bez zamykania się w klasztorze. Dzięki temu mogła lepiej służyć ubogim i potrzebującym. Ostatnich 10 lat spędziła jako pustelnica-rekluza, zupełnie odcięta od świata, nie spożywając pokarmu i karmiąc się wyłącznie Ciałem Pańskim. Doznawała wielu wizji i objawień mistycznych.

Zmarła po długiej i ciężkiej chorobie 4 stycznia 1309. Pochowano ją w rodzinnym Foligno w kościele św. Franciszka z Asyżu. W oddzielnym relikwiarzu spoczywa serce Anieli, na którym widać znak, jaki za życia otrzymała w czasie mistycznej wizji. Po latach jezuita o. Maximilian Sandaeus nazwał ją „Mistrzynią teologów”.

Chociaż zmarła w opinii świętości, a do jej grobu nieustannie przybywali pielgrzymi, to jednak błogosławioną ogłosił ją dopiero Innocenty XII w 1693 r. Dniem jej wspomnienia liturgicznego w zakonie franciszkańskim jest 30 marca, a w Kościele powszechnym jest – dzień jej śmierci, czyli narodzin dla nieba, a więc 4 stycznia.

Słudzy Boży, których dotyczą zatwierdzone obecnie dekrety, to:

Maria Assunta Katarzyna Marchetti (15 III 1871-10 VII 1948) – Włoszka, współzałożycielka Zgromadzenia Sióstr Misjonarek od św. Karola, działająca i zmarła w Brazylii,

bł. Amat(us) Ronconi (1226-ok. 1292) – Włoch, założyciel Szpitala-Hospicjum Ubogich Pielgrzymów z Saludecio koło Rimini, zwanego obecnie Domem Wypoczynku – Pobożne Dzieł.o B1). Amata Ronconiego,

Albert Del Corona (5 VII 1837-15 VIII 1912) – Włoch, arcybiskup tytularny, biskup San Miniato, założyciel Zgromadzenia Sióstr Dominikanek od Ducha Świętego,

Maria Elżbieta Turgeon (7 II 1840-7 VIII 1881) – Kanadyjka, założycielka Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Różańcowej z San Germain,

Maria od św. Franciszka (w świecie: Maria Giovanna) Wilson (3 X 1840-18 X 1916) – Indyjka, założycielka Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Matki Bożej Zwycięstw, zmarła w Portugalii,

Maria Eleonora (w świecie: Angela) Giorgi (16 I 1882-6 XI 1945) – Włoszka ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Bolesnej z Florencji,

Attyla Lucjan Giordani (3 II 1913-18 XII 1972) – Włoch, świecki, ojciec rodziny, współpracownik Towarzystwa Salezjańskiego św. Jana Bosco, działający i zmarły w Brazylii.