Park kieszonkowy i kontener terapeutyczny dla osób w kryzysie bezdomności

Park kieszonkowy, nazywany też ogrodem społecznym, i kontener terapeutyczny to projekty, które powstały w pobliżu schroniska dla bezdomnych, prowadzonego przez Caritas przy ul. Krańcowej 10 w Poznaniu. Skierowane są do osób będących w kryzysie bezdomności, które zgłaszają się do placówek prowadzonych przez Caritas.

„Park, w którym kwitną już byliny, ma być miejscem odpoczynku i relaksu, a kontakt z naturą i przestrzeń pełna zieleni mają wzmocnić efekt terapeutyczny. Nasi podopieczni, którzy zgłaszają się po pomoc do Caritas, będą dbać o czystość i porządek” ­– mówi Anna Michalak.

Kierownik schroniska dla osób w kryzysie bezdomności przy ul. Krańcowej podkreśla, że tak park, jak i kontener terapeutyczny to nowatorskie rozwiązania w procesie leczenia bezdomności.

„Szczególnie cieszymy się, że kontener będzie kontynuacją projektu „Świetlica dla kobiet – Babskie sprawy”, czyli terapii zajęciowej, mającej na celu wspieranie pań w wychodzeniu z kryzysu bezdomności” – opowiada. „Brakowało nam miejsca, by prowadzić zajęcia dla pań w kryzysie bezdomności, które korzystały z ogrzewalni czy łaźni, stąd pomysł na kontener terapeutyczny, gdzie będzie prowadzona m.in. socjoterapia. Te działania chcemy też rozszerzyć na zajęcia dla mężczyzn” – tłumaczy Michalak.

Kontener to duże przeszklone pomieszczenie, które będzie przeznaczone do przyjemnego spędzania czasu, warsztatów i odpoczynku. Ma on wpasować się w otaczający go ogród, a dzięki przeszklonym ścianom będzie panować w nim niezwykła atmosfera.

„Chcielibyśmy zakupić ławeczki do parku i wyposażyć kontener w aneks kuchenny i meble, dlatego mile widziani są darczyńcy, którzy wsparliby nasze działania. W planach są też zajęcia z psychologiem i porady prawnika” – dodaje kierownik schroniska.

Dotychczas z zajęć terapeutycznych w ramach projektu „Świetlica dla kobiet – Babskie sprawy” skorzystało ok. 20 pań.

Przebywający w schronisku panowie uczą się troszczyć o swoje potrzeby, budować relacje i prowadzić regularny tryb życia. Dbają też o swoje otoczenie, korzystają z pomocy MOPR-u oraz w miarę możliwości aktywizują się zawodowo. Inny rodzaj wsparcia charakteryzuje ogrzewalnię, noclegownię i świetlicę. Te placówki są czynne w trybie interwencyjnym, tzn. zgłaszają się tam osoby potrzebujące pomocy w innym wymiarze i są one otwierane na określony czas. Korzystające z nich osoby mogą umyć się, wyprać ubrania i zjeść ciepły posiłek. Ze świetlicy i ogrzewalni, w przeciwieństwie do schroniska, korzystają również panie.