PIĄTEK 3. TYGODNIA ZWYKŁEGO Rośnie nie wiadomo kiedy

Często się zdarza, że rodzice, widząc swoje dzieci każdego dnia, nie zauważają, jak bardzo one się zmieniają. Jak przybywa im wzrostu, jak przybierają na wadze, jak zmienia się ich wygląd i postawa.

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Jezus mówił do tłumów:

„Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo”.

Mówił jeszcze: „Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu”.

W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom. (Mk 4,26-34)

Rośnie nie wiadomo kiedy

Dzisiaj – zdaje się – już tego się nie praktykuje w polskich szkołach. Nie widać na drogach dzieci, maszerujących do szkoły z wiotką roślinką w dłoni. Przed laty był to punkt obowiązkowy na lekcjach biologii – zmusić ziarno fasoli do wykiełkowania.

Nalewało się do słoiczka wody, nakładało i przymocowywało gazę, po czym umieszczało się w wilgotnym „gniazdku” ziarno fasoli lub groszku. A potem, każdego dnia, z niecierpliwością oglądało się, czy już wykiełkowało czy nie. Aż wreszcie nadchodził ten moment, że ziarenko wypuszczało kiełek i mały eksperymentator na własne oczy widział zadziwiające zjawisko. Ale prawie nigdy nie widział tego momentu, gdy maleńki kiełek wydostawał się z ziarna.

Często się zdarza, że rodzice, widząc swoje dzieci każdego dnia, nie zauważają, jak bardzo one się zmieniają. Jak przybywa im wzrostu, jak przybierają na wadze, jak zmienia się ich wygląd i postawa. Dopiero odkrycie, że ubranie znów jest za małe albo okrzyki dalszych krewnych i znajomych, którzy po dłuższej przerwie widzą ich dzieci i wołają do nich: „Ale ty wyrosłaś! Jak ty wydoroślałeś!” uświadamiają im, że pociechy rosną, rozwijają się.

Jak to się dzieje, że z maleńkiego ziarenka wyrasta ogromne drzewo? Jak to się dzieje, że z połączenia dwóch pojedynczych komórek powstaje człowiek? Jak to się odbywa, że z niewielkiej garstki ludzi wybranych przez Jezusa powstaje wielka wspólnota Kościoła?

Bóg jest dawcą wzrostu i rozwoju. Także królestwa Bożego, które przychodzi do ludzi we właściwym momencie i rozwija się w sposób niezauważalny, ale skuteczny. Aż do końca czasów.