Pielgrzymka chorych do sanktuarium św. Józefa Bilczewskiego

Msza św., adoracja z indywidualnym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem oraz uczczenie relikwii św. abp. Józefa Bilczewskiego złożyły się na pielgrzymkę chorych do wilamowickiego sanktuarium. Za wstawiennictwem patrona roku jubileuszowego w diecezji bielsko-żywieckiej chorzy modlili się dziś o potrzebne łaski. Eucharystii przewodniczył dyrektor diecezjalnej Caritas ks. Robert Kurpios.

Diecezjalny duszpasterz apostolstwa chorych ks. Szczepan Kobielus, który przed Mszą św. poprowadził nabożeństwo do Bożego miłosierdzia, przypomniał, że umocnienie relacji z Jezusem i radość z bycia we wspólnocie Kościoła daje siłę, do niesienia codziennego krzyża, zmagania się z chorobą i cierpieniem. Hasłem pielgrzymki były słowa: „Słabi przepasują się mocą” (1 Sm 2,4).

W kazaniu kapłan nawiązał do odczytanego fragmentu Ewangelii o odnalezieniu małego Jezusa w świątyni przez Maryję i Jezusa. Zachęcił, by ujrzeć w tej scenie zaproszenie, by, mimo różnych problemów i „tego wszystkiego co nam przysłania Jezusa, wracać do świątyni, do tego miejsca, gdzie Jezus jest na pewno”.

Kobielus przypomniał słowa św. arcybiskupa o mocy Eucharystii. Zauważył, że ten orędownik ludzi cierpiących troszczył się, by każdy miał dostęp do „chleba życia”.

Udział w pielgrzymce wzięli chorzy, starsi, niepełnosprawni oraz ich opiekunowie, a także wolontariusze Caritas.
Diecezja przeżywa Rok Jubileuszowy św. Józefa Bilczewskiego. Centralne uroczystości odbędą się 20 marca 2023 roku, w setną rocznicę śmierci pochodzącego z Wilamowic świętego.

Józef Bilczewski urodził się 26 kwietnia 1860 r. w Wilamowicach. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, a potem w Kętach, uczęszczał do gimnazjum w Wadowicach, gdzie zdał maturę w czerwcu 1880 r.
6 lipca 1884 r. został wyświęcony na kapłana w Krakowie przez kard. Albina Dunajewskiego.

Studiował w Wiedniu, Rzymie oraz Paryżu. Po powrocie ze studiów w latach 1888-1890 był wikariuszem w Kętach. Pracował też w Krakowie jako wikary. W 1891 r. został profesorem teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, piastując przez pewien okres funkcję dziekana fakultetu teologicznego, a także rektora Uniwersytetu. 17 grudnia 1900 r. papież Leon XIII mianował go arcybiskupem lwowskim obrządku łacińskiego.

Arcybiskup zmarł 20 marca 1923 r. Jego zabalsamowane serce umieszczono w kaplicy bł. Jakuba w bazylice katedralnej we Lwowie, a zwłoki, zgodnie z życzeniem, zostały złożone w grobie na cmentarzu Janowskim, gdzie grzebano ubogich.

Beatyfikował go w 2001 r. Jan Paweł II. Kanonizacji dokonał 23 października 2005 r. w Rzymie Benedykt XVI. Datę kanonizacji wyznaczył jeszcze papież-Polak, który podobnie jak przyszły metropolita lwowski był wychowankiem wadowickiego gimnazjum.