Płock: ekumeniczna modlitwa w kościele ewangelickim

Zachętę do korzystania z wartości i dóbr kultury, wytworzonych przez Kościoły protestanckie, usłyszeli uczestnicy ekumenicznego spotkania, które odbyło się 21 stycznia w kościele ewangelickim w Płocku.

Gospodarzem spotkania był ks. Mateusz Łaciak, proboszcz miejscowej parafii ewangelicko-augsburskiej, natomiast kazanie wygłosił ks. kan. dr Dariusz Majewski, dyrektor Archiwum Diecezjalnego i Biblioteki Seminaryjnej w Płocku.

Kaznodzieja przypomniał, że „duchowi synowie” Marcina Lutra zaczęli przybywać na polskie ziemie ponad 500 lat temu. Tu mogli swobodnie żyć i wyznawać prawdy w które wierzyli, i pozostali już na zawsze.

„Przybyli do kraju, który wskazał im Bóg, aby dotrzeć do „źródła wody żywej”. Rzeczywiście, nasz kraj był wtedy w Europie jej źródłem: źródłem tolerancji, wolności wyznaniowej, swobód obywatelskich, był państwem bez stosów. Synowie reformacji przywozili do nas swoje bardzo cenione wartości, które na trwałe weszły do naszej kultury, jak choćby umiłowanie Pisma św. To przecież znany w Płocku Stanisław Murzynowski jako pierwszy przełożył Nowy Testament na język narodowy” – przytaczał fakty historyczne ks. Majewski.

Dodawał, że protestanci przynieśli ze sobą kulturę duchową, wyrastającą w dużej mierze ze słuchania Bożego Słowa, co weszło także do polskiej kultury narodowej, Trudno dziś sobie wyobrazić „ jak ona by wyglądała bez dzieł wyznawców Lutra czy Kalwina”.

Poza tym protestanci przynieśli „szacunek dla godności, wolności, osobności każdego człowieka”. Wyrazem tego było na przykład prowadzenie przez nich pierwszych na ziemiach polskich ksiąg metrykalnych. Z kolei przybyli na Mazowsze nadwiślańskie ewangelicy Olędrzy przywieźli wiele wartości praktycznych – uczyli, jak panować nad żywiołem.

„Warto podczas tych dialogów ekumenicznych, nieraz trudnych, mniej lub bardziej optymistycznych, nawiązywać do tamtych czasów, do wolności religijnej i wielkiej tolerancji. W ówczesnej Europie było to swoistym fenomenem” – podkreślał historyk Kościoła.

Zachęcał do dzielenia się wartościami, dysput teologicznych katolicko-protestanckich na wzór toruńskiego „Colloquium charitativum” z XVII w., nawiązywania do dziedzictwa pierwszej Rzeczpospolitej: państwa wielu narodów, religii, wyznań, które „pozostawiło trwały ślad w kulturze europejskiej”.

Uczestnicy nabożeństwa: katolicy, ewangelicy, prawosławni i mariawici, wspólnie odmówili wyznanie wiary nicejsko-konstantynopolitańskie, modlitwę „Ojcze Nasz”, śpiewali kolędy i pieśni. Na zakończenie duchowni tych Kościołów razem udzielili obecnym błogosławieństwa.

Spotkaniu w kościele ewangelickim towarzyszyła zbiórka pieniędzy na pomoc chrześcijanom, prześladowanym w Syrii.