Płock: jubileusze biskupów Romana Marcinkowskiego i Andrzeja Suskiego

Eucharystia z okazji jubileuszy dwóch hierarchów: biskupa pomocniczego w Płocku Romana Marcinkowskiego i pochodzącego z Płocka biskupa toruńskiego Andrzeja Suskiego sprawowana była 11 czerwca uroczyście w bazylice katedralnej płockiej. Razem z nimi swoje jubileusze obchodzili księża z diecezji płockiej, którzy również 50 lat temu przyjęli święcenia kapłańskie. Podczas Eucharystii odczytano okolicznościowe błogosławieństwo papieża Franciszka.

Bp Roman Marcinkowski obchodził dwie rocznice: 50-lecie kapłaństwa i 30-lecie sakry biskupiej, natomiast bp Andrzej Suski 50-lecie kapłaństwa – obaj przyjęli święcenia kapłańskie w 1965 roku w Płocku. Koncelebrowanej Eucharystii, z udziałem biskupa płockiego Piotra Libery, przewodniczył biskup-jubilat R. Marcinkowski.

Szacownych jubilatów powitał bp Libera, który przedstawił ich sylwetki oraz zasługi dla Kościoła płockiego. Zwracając się do bp. Suskiego powiedział: „Jesteś swojakiem. Wyszedłeś z diecezji, która była diecezją – matką Kościoła chełmińskiego, a z tego z kolei dziedzictwa utworzona została diecezja toruńska; ty zaś zostałeś ustanowiony jej pierwszym pasterzem. Z tego ludu zostałeś wzięty, z tej ziemi, z tego prezbiterium” – podkreślił biskup płocki.

Biskupowi Marcinkowskiemu podziękował natomiast za 30-letnią posługę biskupią w diecezji płockiej, w tym za troskę o właściwy kształt katechezy, o prawidłowe przeżywanie sakramentów, gorliwe pełnienie funkcji opiekuna Legionu Maryi, przewodniczenie dziełu „Katechizmu Płockiego”, za rozważne gesty i słowa w dziele ekumenii, a także za „tysiące kilometrów przemierzanych wzdłuż i wszerz diecezji, w duchu biskupiego hasła: «Euntes docete» – Idąc nauczajcie”.

Podczas Eucharystii homilię wygłosił bp Andrzej Suski: „Wierność kapłaństwu mierzy się krzyżami. Ale tym, którzy wytrwają do końca, Jezus obiecuje radość wielką” – powiedział kaznodzieja. Podkreślił, że „radość kapłana-jubilata jest radością trudną, bo czasami nie może on oglądać owoców swojej pracy, niemniej jednak nie może tej radości w kapłańskim sercu zabraknąć: ona przychodzi jako dar, jako charyzmat, płynie z wierności powołaniu”. „Tego daru nikt nie może odebrać, bo jest on owocem Ducha Świętego” – dodał biskup toruński.

Wspomniał też o tym, jak bardzo potrzebni są kapłani „rozradowani Bogiem i kapłaństwem”, ponieważ to oni dają świadectwo seminarzystom, młodszym kapłanom i młodzieży.

Podczas Eucharystii odczytano także telegram gratulacyjny, przesłany przez Franciszka na ręce bp. Marcinkowskiego. Ojciec Święty podziękował w nim jubilatowi za wiele lat gorliwej służby kapłańskiej, szczególnie w nauczaniu katechezy. Udzielił mu także swojego błogosławieństwa.

W imieniu prezbiterium płockiego przemówił ks. prof. dr hab. Wojciech Góralski, który zastrzegł się, że „kapłan nigdy nie przechodzi w stan spoczynku”. Wyraził też wdzięczność jubilatom za rozwijanie przez nich „żagli wiary”, za kapłaństwo solidarne, za wierność otrzymanemu 50 lat temu „darowi, który jest tajemnicą”. Hierarchowie przyjęli też kwiaty i życzenia od katechetów i sióstr zakonnych.

Prezydent Płocka Andrzej Nowakowski podziękował za lata trwania w miłości Chrystusa i dzielenia się nią „w ciemnych latach komunizmu, a potem budowania wolności ojczyzny”. Wręczył także bp. Marcinkowskiemu przyznany jednogłośnie przez radę miasta medal „Zasłużony dla Płocka” i tytuł „Super Płocczanina”.

Na zakończenie uroczystości bp Marcinkowski wymienił wszystkich, którym był wdzięczny za współpracę i wsparcie. W tym gronie znalazły się m.in. jego siostra i najbliższa rodzina, rodzinna parafia Szczutowo, wszyscy biskupi płoccy i biskupi pomocniczy diecezji płockiej, trzy kapituły diecezjalne, a także media.

„To wzruszające, dotykające najdelikatniejszych stron duszy, że Pan był tak łaskawy, miłosierny i pełen dobroci, że pozwolił nam doczekać złotego jubileuszu kapłaństwa” – przyznał wobec księży rówieśników. „`Słudzy nieużyteczni jesteśmy`, ale wdzięczni Panu, że zechciał nas ustanowić swoimi sługami” – powiedział na zakończenie Eucharystii.

Licznie zgromadzone w katedrze duchowieństwo i wierni nagrodzili bp. Marcinkowskiego gromkimi oklaskami.

Na uroczystości obecni byli także księża, którzy razem z oboma hierarchami obchodzili 50-lecie kapłaństwa. Wspólnie z biskupami uczestniczyli w liturgicznym obrzędzie 50-lecia święceń kapłańskich. Otrzymali też pamiątkowe krzyże i ornaty z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej, której kopia za tydzień rozpocznie peregrynację po diecezji płockiej. Zwieńczeniem jubileuszowej Eucharystii było odśpiewanie „Te Deum”.

Po Mszy obaj biskupi przyjmowali w Opactwie Pobenedyktyńskim kwiaty i życzenia od księży, przedstawicieli ruchów i wspólnot religijnych, osób indywidualnych oraz szkół katolickich w Sikorzu i Mławie. Spotkanie zakończyło się agapą.

***
Biskup Roman Adam Marcinkowski urodził się 28 lutego 1942 w Szczutowie koło Sierpca. W 1965 ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku, przyjmując 13 czerwca tegoż roku święcenia kapłańskie z rąk bp. Piotra Dudźca. Pracował jako wikariusz w parafiach diecezji płockiej. W 1974 zrobił specjalizację katechetyczną a w 1976 r. magisterium na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1974-80 był diecezjalnym wizytatorem religii, a w latach 1974-85 pracował także jako diecezjalny duszpasterz rodzin.

W latach 1980-91 pełnił funkcję dyrektora wydziału katechetycznego Kurii Diecezjalnej w Płocku. Jest redaktorem podręczników do nauki religii i wielu artykułów z dziedziny katechetyki. Organizował diecezjalne pielgrzymki i rekolekcje dla młodzieży oraz szkolenia dla katechetów. Do chwili obecnej systematycznie współpracuje ze szkołami i placówkami oświatowymi. W stanie wojennym opiekował się osobami internowanymi i ich rodzinami. Angażował się w prace Komisji Wychowania Katolickiego KEP. Od roku 1990 jest prepozytem (przewodniczącym) Kapituły Katedralnej Płockiej.

Dnia 28 lutego 1985 r. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji płockiej i biskupem tytularnym Bulla Regia; za swe zawołanie biskupie nominat przyjął słowa „Euntes docete” – Idąc nauczajcie. Sakry udzielił mu 13 kwietnia 1985 w bazylice katedralnej w Płocku prymas Polski kard. Józef Glemp. Jedną z inicjatyw bpa Marcinkowskiego jest przewodniczenie zespołowi, który opracował „Katechizm Płocki” – dzieło ułatwiające zrozumienie prawd wiary katolickiej i skomplikowanych twierdzeń zawartych w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Bp Roman Marcinkowski jest m.in. honorowym obywatelem Szczutowa, posiada medal „Zasłużony dla Mazowsza” oraz medal honorowy NSZZ Policjantów.

***

Biskup Andrzej Wojciech Suski urodził się 24 grudnia 1941 w Płocku. W latach 1959-65 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku, po którego ukończeniu przyjął 13 czerwca 1965 święcenia prezbiteratu w płockim kościele św. Bartłomieja z rak biskupa pomocniczego Piotra Dudźca. W latach 1965-67 kształcił się w zakresie teologii na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, a następnie w latach 1967-70 – na Papieskim Instytucie Biblijnym w zakresie Pisma Świętego. W 1973 uzyskał na Gregorianum stopień doktora teologii.

Był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku, w Soborowym Studium Teologiczno-Pastoralnym Diecezji Płockiej, prowadził zajęcia z przedmiotów biblijnych na Wydziale Teologicznym ATK (obecnie UKSW) w Warszawie. Był też m.in. rektorem płockiego seminarium. 12 sierpnia 1986 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji płockiej ze stolicą tytularną Pulcheriopolis. Sakrę biskup-nominat przyjął 4 października w bazylice katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Płocku z rąk prymasa Polski kard. Józefa Glempa. Zawołaniem biskupim A. Suskiego są słowa z hymnu do krzyża Chrystusa: „Spes mea unica” – Nadzieja moja jedyna.

19 marca 1992 Jan Paweł II mianował go pierwszym biskupem utworzonej w tym dniu diecezji toruńskiej; ingres do katedry św. Jana Ewangelisty i św. Jana Chrzciciela w Toruniu bp Suski odbył 31 maja 1992. W 1993 utworzył w tym mieście Wyższe Seminarium Duchowne. Przyczynił się do powstania Wydziału Teologii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, współorganizował cykl konferencji „Colloquia Torunensia”, utworzył toruński oddział Caritas. Piastował wiele funkcji w Episkopacie Polski; otrzymał m.in. tytuł honorowego obywatela Torunia, wyróżnienie „Convallaria Copernicana”, przyznawane przez Senat UMK i honorowy tytuł Oblata Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela. 7 czerwca 1999 podejmował w Toruniu Jana Pawła II w ramach jego 7. pielgrzymki do Polski.