Płock: 111. rocznica ponownego poświęcenia katedry

„Tyle już razy zawiedliśmy Chrystusa, ale On nie zmęczył się naszymi grzechami, wadami, naszą słabością. Stale okazuje nam swoje przebaczenie i miłosierdzie” – przekonywał bp Piotr Libera 8 listopada w bazylice katedralnej płockiej, podczas Eucharystii z okazji 111. rocznicy ponownego poświęcenia „Matki kościołów diecezji”. W koncelebrze uczestniczyli spowiednicy, posługujący w katedrze oraz w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku.

W homilii bp Libera zwracał uwagę, że czytana podczas uroczystości rocznicy poświęcenia katedry w Płocku Ewangelia o Zacheuszu dobrze wprowadza zarówno w prawdę o świątyni kryjącej w sobie tajemnicę obecności Boga żywego, jak i w misterium przebaczenia, którego świadkiem jest w konfesjonale każdy spowiednik.

Pełne przebaczenia i miłości podejście Chrystusa spowodowało, że Zacheusz – zwierzchnik celników, traktowany przez faryzeuszy jak kolaborant, zmienił się w jednym momencie. „Zbawiciel chciał nam tą historią przypomnieć prawdę podstawową: nawet gdy ktoś jest największym grzesznikiem, należy mu się szacunek. Jest bowiem człowiekiem, dzieckiem Bożym. Bóg nikogo nie spisuje na straty, bo grzesznik zawsze może się nawrócić i zostać świętym” – powiedział.

Przekonywał uczestników Eucharystii, że niewiele się zwojuje, gardząc ludźmi, potępiając ich, wytykając palcami i nazywając ich grzesznikami. Przemienić i nawrócić człowieka można wtedy, gdy okaże mu się serce. Możemy tego dokonać poprzez przebaczenie, życzliwość, podniesienie na duchu czy modlitwę.

„`Przepraszam niewierzących, że nie mogę im przedstawić idealnego Kościoła` – zacytował błogosławionego papieża Pawła V. – Pomimo tego, że Kościół Chrystusowy jest królestwem Bożym, jest w nim pełno paradoksów. Jest święty, ale znajdują się w nim grzesznicy. Jest `nie z tego świata`, ale są w nim ludzie z tego świata. Tam zaś, gdzie są ludzie, nie ma ideału. Wszyscy jesteśmy grzesznikami, ale Bóg `nigdy się nie męczy przebaczaniem nam, to nas męczy proszenie Go o wybaczenie`” – powtórzył za papieżem Franciszkiem.

Zwracał się do spowiedników, że często w tej wzniesionej w 1144 r. przez biskupa Aleksandra z Malonne świątyni, są świadkami przemiany Szawła w Pawła, gdy penitenci klękają u kratek konfesjonału. Dziękował im za cenną służbę i zachęcał do kontynuowania jej „z odnowionym zapałem, wykorzystując nabyte doświadczenie i mądrą kreatywność”.

W wieczornej Eucharystii uczestniczyło kilkudziesięciu księży – spowiedników w bazylice katedralnej oraz w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Płocku. Obecne były także siostry zakonne i wierni świeccy, którzy chcieli uczcić 111. rocznicę ponownego poświęcenia katedry przez bp. Jerzego Szembeka. W tym roku minęło również prawdopodobnie 870 lat od dnia pierwszego poświęcenia „Matki kościołów diecezji” przez bp. Aleksandra z Malonne.