Płock: 400 tys. zł z Ministerstwa Kultury na remont katedralnej wieży

400 tys. zł dotacji otrzymała z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego bazylika katedralna w Płocku. Środki te pozwolą na rozpoczęcie planowanego remontu generalnego XII-wiecznego zabytku, który rozpocznie się od renowacji wieży północnej. Ostatni gruntowny remont budowli miał miejsce w katedrze w latach 1901-1916. Na remont całości potrzeba około 40 mln zł.

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznało parafii katedralnej 400 tys. zł na remont jednej z wież – wieży północnej. Stanowi to 2/3 wnioskowanej kwoty dotacji – parafia katedralna św. Zygmunta wnioskowała o 600 tys. zł Teraz parafię czeka przygotowanie dokumentów i określenie udziału własnego.

Remont ma się rozpocząć od wieży północnej, ponieważ pod nią znajduje się „serce” katedry: kaplica królewska z grobami króla Władysława Krzywoustego i jego ojca księcia Władysława Hermana. Aby zapobiec niszczeniu zabytku przez wodę przeciekającą ze zniszczonej wieży, konieczne jest m.in. naprawienie więźby dachowej, poprawienie mocowania krzyża, wymiana zniszczonych cegieł.

W najbliższym czasie zostanie przygotowana dokumentacja kompleksowego remontu kaplicy królewskiej: „Dokumentacja ta zostanie sfinansowana w większości przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków Delegatura w Płocku – w wysokości10 tys. zł, natomiast 4 tys. zł dołoży parafia. Dokumentacja ta ułatwi nam starania o środki unijne na ten cel”, wyjaśnia proboszcz katedry ks. kan. Stefan Cegłowski.

Remont generalny płockiej bazyliki katedralnej jest konieczny ze względu na stan techniczny zabytku. Ostatnia gruntowna renowacja miała miejsce w latach 1901-1916. Naprawy po II wojnie światowej miały tylko charakter doraźny. Komisja budowlana, która pracowała przy katedrze, z udziałem specjalistów z wydziału budownictwa Politechniki Warszawskiej jednoznacznie stwierdziła, że katedra wymaga kapitalnego remontu. Wstępny koszt remontu bazyliki (bez remontu wnętrza) wynosi około 40 mln zł.

Został powołany Komitet Pomocy ds. Remontu Katedry Płockiej i Rekonstrukcji Organów Katedralnych. Na jego czele stanęli biskup płocki Piotr Libera i prezydent Płocka Andrzej Nowakowski. W pierwszym etapie prac został przygotowany projekt budowlany, koszt prac tego etapu wyniósł 570 tys. zł. Sfinansowano go z funduszy parafii katedralnej, funduszy diecezjalnych oraz zbiórki przeprowadzonej we wszystkich parafiach diecezji płockiej.

Murowana bazylika katedralna w Płocku została wzniesiona w latach 1130-1144, z inicjatywy biskupa płockiego Aleksandra z Malonne (dzisiejszej Belgii). Romańską katedrę wzniesiono z cegły i granitu. Była to trzynawowa bazylika z oddzielnym wejściem do każdej nawy, zakończona prezbiterium. Do głównego wejścia prowadziły wykonane w ludwisarni w Magdeburgu dwuskrzydłowe, drzwi ozdobione płaskorzeźbami z obrazami z Biblii (ich oryginał od XV w. znajduje się w Soborze św. Zofii w rosyjskim Nowogrodzie Wielkim).

Przez kolejne stulecia płockiej katedry nie ominęły pożary, rabunki i zniszczenia spowodowane napadami Prusów i Litwinów. Budowla była wielokrotnie odbudowywana, co zmieniało jej wygląd. Obecnie dominują dwa style – gotyk i renesans. W 1903 r. zakończył się gruntowny remont obiektu, ponieważ na murach pojawiły się rysy w wyniku ruchów tektonicznych i podmywania przez wody gruntowe. Rekonsekracji bazyliki po remoncie dokonał w 1903 roku biskup płocki Jerzy Szembek. W 1910 r. papież Pius X wyniósł ją do godności bazyliki mniejszej.

W latach 1904-1914 i w okresie międzywojennym polichromię we wnętrzu świątyni wykonał prof. Władysław Drapiewski, wraz ze współpracownikami. Podczas II wojny światowej bazylika została zbombardowana, a wojska niemieckie zamieniły ją w stajnię i składnicę zboża, zrabowano też dzwony i kosztowności, zniszczono ołtarze. W 1947 r. rozpoczęła się rekonstrukcja kościoła. Obecnie bazylika katedralna płocka jest zaliczana do zabytków architektonicznych I klasy, czyli reprezentacyjnych w skali krajowej.