Płock: wielkopostny dzień skupienia dla pracowników diecezji

„Jaka wiara, taki urząd. Jaka wiara, takie życie” – mówił ks. prof. dr hab. Krzysztof Pawlina, prorektor Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, do pracowników instytucji diecezjalnych w Płocku. 25 marca przeżywali oni swój wielkopostny Dzień Skupienia w Młodzieżowym Centrum Edukacyjno-Wychowawczym „Studnia” w Płocku.

„Pracując w instytucjach kościelnych, potrzebujemy zasilenia naszej duchowości. Bo my albo żyjemy, albo się mordujemy. Musimy odbywać spacer do środka samego siebie. Tak jak Tadeusz Różewicz, który pewnego razu, gdy przyszedł do niego ktoś na rozmowę, siedział z twarzą zasłoniętą dłońmi. Na pytanie, co robi, odpowiedział: `Robię nic`. My też musimy dokonać refleksji nad sobą, nie robiąc nic” – przekonywał podczas konferencji ks. prof. Krzysztof Pawlina.

Teolog stwierdzał, że społeczeństwo nie chce „wirtuozów religijnych”, bo jeśli chodzi o wiarę i religię, to „modne jest letniactwo”. Dodawał, że w Kościele jest wiele ludzi, którzy żyją „bez miłości dla Miłości”. Cytował za jedną z lektur, że należy „kochać tak, jakby nas nigdy nikt nie zranił”. „Jaka wiara, taki urząd. Jaka wiara, takie życie. Musimy sobie zdawać sprawę, jak ważne jest we mnie poczęte życie duchowe” – podkreślał ks. Pawlina.

W swych rozważaniach zajął się także tematem samotności. „Boimy się zranienia, więc uciekamy w obojętność. Samotność jest naszą towarzyszką życia. Noc samotności może być nocą przekleństwa, ale może też być nocą błogosławieństwa. Mało jest w życiu `świętej samotności`, czyli bliskości z Bogiem. A tymczasem Anna Iwaszkiewicz powiedziała kiedyś, że `najważniejszym dorobkiem życia, jest wygrać samotność`” – przypominał ks. prof. Pawlina.

Mówił też o tym, że gdy zdarzy się zdrada, to „zdradza ten, kto nie kocha”. Zdrada nie pojawia się znikąd. Dokonują jej ci, którzy oddalają się od Jezusa, a „kiedy uczeń oddala się od Jezusa, gubi swoją tożsamość”. Jakaś nadzieja kryje się jednak za tym, że „ciemna noc grzechu może być nowym początkiem”. Tak było na przykład z Piotrem, który „zdradził Jezusa, a mimo to został papieżem”.

„W swojej pracy powinniście być przejrzyści, transparentni. Wy jesteście wystawieni – ale nie do wiatru. A hostia jest tania – wy też jesteście tani, każdy może was wziąć – głosił ks. Pawlina. – W Psalmie 128 czytamy, że `szczęśliwy człowiek, który służy Panu`. Jednak zdarza się tak, że nie zawsze `Bóg sam wystarczy`. Często nasz brzeg od Jego brzegu dzieli szeroka rzeka. Przepłynięcie łódką na drugą stronę sprawia, że czasem się zatonie” – analizował teolog.

Przekonywał, że w Kościele popełnia się grzech są wielomówstwa i zarozumiałości. Wiele zależy od przyjętego stylu życia: na wzór Góry Synaj – gdy przepis i prawo są najważniejsze albo na wzór Góry Błogosławieństw – gdy jest zrozumienie i serdeczność: „Możliwe jest w Kościele `possumus` – możemy postępować i pracować jak najlepiej” – twierdził były kapelan śp. prymasa Józefa Glempa.

W programie Dnia Skupienia znalazła się także Msza św., której przewodniczył bp Piotr Libera oraz nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Ponadto była możliwość przyjęcia sakramentu pokuty i pojednania.

W wielkopostnym Dniu Skupienia pracowników instytucji diecezjalnych wzięło udział kilkudziesięciu pracowników – duchownych i świeckich: Kurii Diecezjalnej Płockiej, Sądu Biskupiego Płockiego, Muzeum Diecezjalnego, Archiwum Diecezjalnego, Domu Księży Emerytów, Katolickiego Radia Płocka, płockiej edycji Gościa Niedzielnego oraz Caritas.

Dzień Skupienia dla pracowników instytucji kościelnych organizowany jest dwa razy w roku: w Wielkim Poście i w Adwencie.