Płock: zakończyła się rewitalizacja zabytkowego kościoła farnego z dzwonnicą

4,5 mln zł kosztowała zakończona rewitalizacja płockiej Fary wraz z dzwonnicą. Parafia św. Bartłomieja (farna) otrzymała na nią dofinansowanie ze środków unijnych w wysokości ponad 3,7 mln zł. W liczącym niemal 660 lat zabytku m.in. wymienione zostały instalacje, wykonano elewacje wewnętrzne i zewnętrzne, wymieniono posadzkę. Prace były trudne ze względu na stan zawilgocenia i zasolenia budowli. O szczegółach przedsięwzięcia poinformowano 27 września podczas konferencji podsumowującej projekt.

Projekt nosił tytuł „Rewitalizacja Zespołu Zabytkowego Fara w Płocku wraz z otoczeniem – etap I” i był współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2007-2013. Jego realizację rozpoczęto w czerwcu 2009 r., a zakończono we wrześniu 2014 r.

Inwestycja kosztowała 4,5 mln zł, dofinansowanie wyniosło ponad 3,727 mln zł. Parafia św. Bartłomieja (farna) otrzymała także na nią 430 tys. zł ze środków miasta Płocka oraz środków województwa mazowieckiego. Zostały one włączone do puli środków własnych, wynoszących 300 tys. zł.

Rewitalizacji poddany został kościół farny św. Bartłomieja, zbudowany w 1356 r. oraz dzwonnica, pochodząca z roku 1884 r. Zakres projektu obejmował m.in. opracowanie ekspertyz dotyczących zasolenia murów kościoła oraz prac remontowo-budowlanych, niezbędnych do zatrzymania postępującego procesu degradacji jednej z najstarszych w Płocku świątyń, stanowiących ważny element dziedzictwa kulturowego nie tylko miasta i regionu.

Remont poprzedziło wykonanie ekspertyzy badania stanu zawilgocenia i zasolenia murów kościoła. W ramach prac remontowych wykonano m.in. elewację zewnętrzną świątyni, wymianę i montaż instalacji (wodno-kanalizacyjnej, elektrycznej, przeciwpożarowej, odgromowej, CO, monitoring, pętla indukcyjna dla niewidomych), wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, wymianę posadzki, remont kapitularza, pomieszczeń gospodarczych w kruchcie i zakrystii, schodów na chór i strych, dachu kościoła, wieży na kościele oraz dzwonnicy, znajdującej się w sąsiedniej budowli. Wykonawcą prac była firma „Feniks” Leszka Szulca.

Podczas konferencji w nowo odrestaurowanym kapitularzu o dziejach kościoła, który przed laty był kolegiatą, opowiedział ks. prof. Michał Grzybowski, natomiast specjaliści, którzy zajmowali się inwestycją, przedstawili zakres wykonanych prac: „Ściany budowli były zawilgocone i zasolone do wysokości 5,5 m. Przy ścianie grubości 120 cm zastosowano tynki osuszające, zatrzymujące sól, co zadziałało rewelacyjnie. To było nowatorskie postępowanie, ponieważ nikt wcześniej nigdzie nie przedstawił opisu postępowania z takim obiektem”, komentował dr Krzysztof Kamiński z Politechniki Płockiej.

Z kolei Agnieszka Rakowska przedstawiła harmonogram prac i kosztów projektu, a ks. kan. Wiesław Gutowski, proboszcz parafii farnej św. Bartłomieja zapowiedział, że odtworzony kapitularz będzie salą służącą do różnego rodzaju spotkań i przedsięwzięć o charakterze religijnym, społecznym, kulturalnym i charytatywnym. Płocka Fara będzie więc nie tylko miejscem kultu, ale także „tętniącym życiem ośrodkiem lokalnej kultury i aktywności”.

W planach parafii jest jeszcze konserwacja elementów architektonicznych kościoła, zagospodarowanie otoczenia oraz remont plebani (z 1885 r.).
Płocki kościół farny (patronem parafii jest św. Bartłomiej) został ufundowany przez króla Kazimierza Wielkiego, konsekrowany przez biskupa płockiego Klemensa 23 kwietnia 1356 r. zbudowany jako gotycki, z czasem otrzymał elementy renesansowe, ostatecznie przyjął wystrój barokowy. Pierwotnie posiadał 22 ołtarze boczne, wieniec kaplic i wejście od strony Wisły (obecnie jest od strony Starego Rynku) W latach 1732-1815 kościół farny był kolegiatą. Zabytkowy obiekt był kilkukrotnie przebudowywany i remontowany, ostatnio w latach 1996-1997.

Od 1846 r. wychodzi z Fary piesza pielgrzymka do sanktuarium maryjnego w Skępem. Pierwsza odbyła się jako dziękczynienie za wygaśniecie epidemii cholery w Płocku. Na terenie parafii św. Bartłomieja żyła św. s. Faustyna Kowalska, a Sługa Boża m. Józefa Hałacińska otworzyła pierwszy dom zakonny sióstr pasjonistek. 18 listopada 2006 r. jej ciało zostało uroczyście przeniesione do tego kościoła. W granicach tej wspólnoty znajduje się również najstarszy w Polsce, założony w 1780 r., cmentarz grzebalny.