Po raz pierwszy w historii kobieta anglikańskim arcybiskupem Canterbury

Po raz pierwszy w historii kobieta została 106. anglikańskim arcybiskupem Canterbury, prymasem całej Anglii i głową Wspólnoty Anglikańskiej. 63-letnia Sarah Mullally była dotychczas biskupem Londynu. Jest zamężna, ma dwójkę dorosłych dzieci. Jej ingres do katedry w Canterbury zaplanowano na marzec 2026 roku.

Długo oczekiwana nominacja nastąpiła niemal rok po tym, jak dotychczasowy honorowy arcybiskup Canterbury Justin Welby, zrezygnował z tej funkcji, po 11 latach jej sprawowania, w związku oskarżeniami o tuszowanie przestępstw seksualnych Johna Smytha, który na przestrzeni 50 lat wykorzystywał nieletnich chłopców i młodych mężczyzn. Smyth był wpływowym prawnikiem i świeckim kaznodzieją. Zmarł w 2018 roku w wieku 77 w RPA. Abp Welby dowiedział się o popełnionych przez niego przestępstwach w 2013 roku i nie poinformował o nich policji. „Powiedziano mi, że policja została powiadomiona i błędnie wierzyłem, że nastąpi odpowiednie rozwiązanie” – napisał abp Welby w komunikacie informującym o dymisji.

Ogłoszona dziś decyzja króla Karola III, który jest oficjalnym zwierzchnikiem państwowego Kościoła Anglii, oznacza potwierdzenie rekomendacji premiera Keira Starmera. Natomiast procesem wyłaniania kandydatów kierowała Królewska Komisja Nominacyjna, na której czele stał były szef brytyjskiego wywiadu MI5 lord Jonathan Evans.

Urodzona w 1962 roku Mullaly początkowo była pielęgniarką w londyńskich szpitalach, a w latach 1999-2004 naczelną pielęgniarką kraju. W 2005 roku królowa Elżbieta II nadała jej tytuł szlachecki (Damy). Jednocześnie w 2001 roku została anglikańskim duchownym, a w 2012 roku kanonikiem katedry w Salisbury. Od 2015 roku była biskupem sufraganem diecezji Exeter z tytułem biskupa Crediton, a od 2018 r. biskupem Londynu, z czym tradycyjnie wiąże się funkcja dziekana kaplicy królewskiej.

Abp Mullally sama siebie nazywa feministką. Z kolei według dziennika „Financial Times” uchodzi za „liberalną teolożkę”. Zawsze była zwolenniczką ordynacji kobiet, choć szanuje tych, którzy się temu sprzeciwiają „z powodów teologicznych”. Wspiera anglikańskie nauczanie o małżeństwie jako związku kobiety i mężczyzny na całe życie. Popiera natomiast objęcie opieką duszpasterską i włączenie w życie Kościoła osób LGBT+. Decyzję Synodu Generalnego o błogosławieniu związków homoseksualnych nazwała „chwila nadziei dla Kościoła”. Opowiada się za „prawem do aborcji”, choć – jak deklaruje – sama by się na nią nie zdecydowała. Jest natomiast zdecydowaną przeciwniczką eutanazji i wspomaganego samobójstwa.

W swoim pierwszym przemówieniu, wygłoszonym dziś w katedrze w Canterbury, a rozpoczętym modlitwą, abp Mullally wyznała, że „umywanie stóp ukształtowało” jej „chrześcijańskie powołanie jako pielęgniarki, następnie księdza, a później biskupa”. Wskazała, że w świecie pełnym niepewności „możliwość uzdrawiania leży w czynach dobroci i miłości”. Zapewniła, że chce być „pasterzem, który umożliwia każdemu rozwój posługi i powołania”, niezależnie od tego, jaką tradycję anglikanizmu reprezentuje. Poprosiła też o modlitwę w swej intencji.

Gratulując abp. Mullally brytyjski premier Keir Starmer przypomniał, że „Kościół Anglii ma olbrzymie znaczenie dla tego kraju” jako współtwórca wspólnoty, a arcybiskup Canterbury odgrywa „kluczową rolę w życiu narodu”.