Pół tysiąca mężczyzn pielgrzymowało do sanktuarium w Krypnie

Blisko 500 mężczyzn wzięło udział w 30. Pieszej Pielgrzymce Mężczyzn do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Krypnie, która – zgodnie z tradycją – odbyła się w pierwszą sobotę maja. Tegoroczne pielgrzymowanie przebiegało pod hasłem Roku Jubileuszowego: „Pielgrzymi nadziei”. Najmłodszy uczestnik miał zaledwie 2 lata, najstarszy – 85. Choć pielgrzymka przeznaczona jest przede wszystkim dla mężczyzn, wyruszyły do Krypna również dwie kobiety.

Pielgrzymi wyruszyli z białostockiej archikatedry po wspólnej modlitwie. Błogosławieństwa na drogę udzielił im bp Henryk Ciereszko, który – niosąc krzyż – stanął na czele pielgrzymki.

Wraz z pątnikami na trasę, liczącą ponad 30 km, wyruszyło kilkunastu kapłanów oraz klerycy białostockiego seminarium duchownego.

Po ponad ośmiogodzinnej wędrówce pątnicy dotarli do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. Wszystkie prośby i dziękczynienia zostały przedstawione Matce Bożej przed Mszą św., w nabożeństwie ku czci św. Józefa. Figura patrona mężczyzn i ojców od lat niesiona jest na czele pielgrzymki.

Uroczystej Mszy św. w intencji przybyłych do krypniańskiego sanktuarium przewodniczył ks. dr Marian Strankowski, rektor Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego.

Kierownik pielgrzymki, ks. Piotr Szmigielski, podkreśla wyjątkowy charakter wydarzenia: – Pielgrzymują ojcowie z synami, a także całe pokolenia – dziadkowie, ojcowie i wnukowie. Pokazuje to ich potrzebę modlitwy i dawania świadectwa, pomaga im odnaleźć swoje miejsce w Kościele. Trudno nie zauważyć, że w pielgrzymkach liczebnie przeważają kobiety, dlatego my chcemy tą pielgrzymką szczególnie podkreślić obecność i rolę mężczyzn w Kościele.

Ksiądz Szmigielski dodaje, że niektórzy uczestnicy pielgrzymują niemal od samego początku. – Stali się wiernymi uczestnikami, a z roku na rok przybywa też nowych pątników, co świadczy o rosnącym zainteresowaniu pielgrzymką – mówi.

Krzysztof wyruszył do Krypna po raz pierwszy siedem lat temu. Jak wspomina, nie był wtedy w najlepszym momencie życia – wiele spraw skumulowało się w pracy i w domu, a wiele rzeczy nie dawało mu spokoju.

– Musiałem po prostu gdzieś pójść. Ta droga – z początku bardziej decyzja niż potrzeba – stała się dla mnie czymś więcej. W czasie pielgrzymki był czas na milczenie, modlitwę, rozmowę – z innymi, ale i z samym sobą. A kiedy wszedłem do sanktuarium i stanąłem przed obrazem Matki Bożej Pocieszenia, coś się zmieniło. Trudno to nazwać, ale w tym miejscu jest cisza, która porządkuje myśli – mówi.

– Nie wydarzyło się nic nadzwyczajnego. Ale wracałem z poczuciem, że zostawiłem tam pewien ciężar i że mogę iść dalej. Dlatego wracam co roku. Krypno stało się dla mnie miejscem, gdzie można odetchnąć, spojrzeć inaczej na swoje życie… i nabrać sił. Spotkać się z Matką – bez wielkich słów, ale prawdziwie.

Majowa pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Krypnie od 30 lat gromadzi mężczyzn z różnych stron archidiecezji białostockiej. Zainicjowana z potrzeby wspólnej modlitwy i braterstwa, szybko stała się ważnym punktem w kalendarzu duszpasterskim.

Pielgrzymi – często ojcowie rodzin, pracownicy różnych zawodów, młodzi i starsi – idą razem, niosąc swoje intencje, troski i nadzieje. Droga do Krypna staje się przestrzenią milczenia, ale też rozmowy, rachunku sumienia i świadectwa wiary. W centrum tej drogi jest Maryja – Pocieszycielka Strapionych, której powierzają swoje życie i – na wzór św. Józefa – odpowiedzialność za bliskich.