Pomnik założyciela KUL wróci na miejsce

„Pomnik Księdza Idziego Radziszewskiego, założyciela Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, zostanie ponownie usytuowany na Skwerze Abpa J. Życińskiego. Miasto Lublin zobowiązuje się do rewitalizacji Skweru przy udziale KUL” – czytamy we wspólnym oświadczeniu prezydenta Lublina dr. Krzysztofa Żuka, metropolity lubelskiego i Wielkiego Kanclerza KUL abp. Stanisława Budzika oraz rektora KUL, ks. prof. Mirosława Kalinowskiego.

8 grudnia 2022 r., pomnik założyciela KUL został zdemontowany. Jak informował KUL, monument miał znaleźć się na terenie kampusu uniwersyteckiego.

Z decyzją o przeniesieniu pomnika nie zgadzał się metropolita lubelski i lubelscy biskupi pomocniczy. – Zgodnie z obowiązującym statutem Wielki Kanclerz reprezentuje Stolicę Apostolską i inne władze kościelne wobec Uniwersytetu oraz Uniwersytet wobec Stolicy Apostolskiej, a w sprawach szczególnej wagi także wobec władz państwowych. Podjęcie tak ważnej decyzji wbrew wyraźnemu stanowisku Wielkiego Kanclerza należy uznać za wysoce niepokojące – napisał kanclerz kurii lubelskiej, ks. Adam Jaszcz.

***
Ks. Idzi Benedykt Radziszewski, prezbiter diecezji włocławskiej, założyciel i pierwszy rektor KUL, urodził się 1 kwietnia 1871 r. w Bratoszewicach (województwo łódzkie). Po ukończeniu Gimnazjum Filologicznego w Płocku, w 1889 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. W 1893 r. został skierowany na studia do Akademii Duchownej w Petersburgu. W 1896 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Albina Symona, rektora akademii. Doktoryzował się 1900 r. w Wyższym Instytucie Filozoficznym w Lowanium (Belgia).

Po powrocie do Polski był wykładowcą, wicerektorem, a w latach 1908-1914 – rektorem WSD we Włocławku. W 1909 r. założył miesięcznik teologiczny „Ateneum Kapłańskie”. W 1914 r. został rektorem Akademii Duchowej w Petersburgu. W 1918 r. założył Katolicki Uniwersytet w Lublinie, którym kierował przez 3 lata. Uczynił tym samym Lublin miastem uniwersyteckim. Pomysł utworzenia KUL narodził się jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości, a uczelnia miała być kuźnią kadr, która włączy się w odbudowę kraju. 8 grudnia 1918 r. naukę rozpoczęło 390 studentów. Zmarł na gruźlicę 22 lutego 1922 r. Jego pogrzeb był wielką manifestacją wielotysięcznych tłumów lublinian, w którym udział brali również niekatolicy.