Ponownie razem do ołtarza?

Wyniesienie na ołtarze w Kościele katolickim jest długim procesem, a tym bardziej w przypadku pary, jak mamy do czynienia z Francuzami – małżeństwem państwa Maritain. Potwierdzenie ich świętości byłoby wymownym przykładem świętości małżeńskiej.

Jacques, urodzony w protestanckiej rodzinie i jego żona Raissa, rosyjska emigrantka pochodzenia żydowskiego, przeszli na katolicyzm po przestudiowaniu dzieł św. Tomasza z Akwinu.

Poznali się w 1900 roku na paryskiej Sorbonie. Razem poszukiwali prawdy poprzez filozofię. Rozważali filozoficzne pojęcia i myśleli, że w ten sposób przybliżają się do prawdy, a ostatecznie – jak określiła to Raissa Maritain – wpadli w pułapkę „metafizycznego opium”, co doprowadziło ich do rozpaczy i samobójczych myśli.

Prawda, której szukali, znajdowała się w filozofii chrześcijańskiej, nauce św. Tomasza z Akwinu.

„Ten nieustający pościg za prawdą Boga,  prowadzony z intelektualnego punktu widzenia, dyskusje z przyjaciółmi i wymiana poglądów, tęsknota za Bogiem i pragnienie poznania: ‘Kim jest Bóg’ – to ich wspólne poszukiwania. Szukali: Jacques jako nauczyciel, a Raissa, prawdziwa intelektualistka” – powiedział o nich Víctor Soldevila z Papieskiego Instytutu Jana Pawła II nad Małżeństwem i Rodziną (Rzym).

„Uczestniczyli w cotygodniowych spotkaniach dyskusyjnych grupy składającej się z ponad 50 osób ze środowisk intelektualistów, w tym artystów i pisarzy. Podejmowali kwestie dotyczące duchowości” – podkreślił Jean Laffitte z Papieskiej Rady ds. Rodziny.

Relacje małżeńskie, w jakich żyli państwo Maritain, były odbiciem ich chrześcijańskiego rozumienia rzeczywistości.  Żona pogłębiała rozpoczęte przez męża poszukiwania i odkrycia. Głębokie poszukiwania odpowiedzi na teologiczne i filozoficzne pytania dotyczące wiary – to główna przyczyna starań o wyniesienie tej pary na ołtarze.

„W przypadku par, Jan Paweł II mówił zawsze o małżeńskiej miłości. W tym wspólnym obdarowaniu objawia się sam Bóg. Stopień wzajemnego oddania zależy od życia w świętości poprzez uczestniczenie w życiu sakramentalnym Kościoła, a budowanie tego wspólnego „gmachu świętości” zawsze wygląda inaczej i zależy od każdej z osób” – stwierdził Víctor Soldevila.

Ten wspólny „gmach świętości” może po raz kolejny doprowadzić tę małżeńską parę do ołtarza.