Postulaty dla rodziny niezrealizowane

Postulaty „Solidarności” o godne życie polskich rodzin po 31 latach od Sierpnia ’80 nadal czekają na realizację – przypominają Członkowie Zespołu ds. Rodziny Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu Polski.

Sygnatariusze listu otwartego przypominają, że w Polsce w skrajnym ubóstwie żyje prawie 6 proc. ludzi, niemal 12 proc. dorosłych obywateli nie może znaleźć pracy, a miliony opuściły kraj poszukując jej poza granicami Polski, zaś niemal 100 tysięcy dzieci pozostaje w różnych formach opieki zastępczej.

Publikujemy treść listu:

W związku ze zbliżającą się doniosłą 31 rocznicą Sierpnia 1980 roku uważamy za konieczne podkreślić, że historyczne przemiany w Polsce i Europie, dokonały się pod wpływem wydarzeń zapoczątkowanych w sierpniu 1980 r. przez pracowników, walczących o wolność, ale również o godne życie polskich rodzin. Wśród 21 postulatów, spisanych w Stoczni Gdańskiej, znajdują się takie, które wprost dotyczą poprawienia warunków życia rodzin. To one dobitnie świadczą, jak wielkie było zainteresowanie strajkujących tymi sprawami.

Na przykład postulat 17. mówi o zapewnieniu odpowiedniej liczby miejsc w żłobkach i przedszkolach, a postulat 18. o wprowadzeniu płatnych trzyletnich urlopów macierzyńskich. Postulat 19. dotyczy skrócenia czasu oczekiwania na mieszkanie.

Podkreślamy to, gdyż mamy świadomość, że realizacja postulatów sierpniowych w zakresie godnego życia polskich rodzin jest ciągle zadaniem do spełnienia. W naszym kraju żyje bowiem w skrajnym ubóstwie prawie 6 proc. ludzi, niemal 12 proc. dorosłych obywateli nie może znaleźć pracy, a miliony opuściły kraj poszukując jej poza granicami Polski. Niepokoi nas niemal stutysięczna rzesza dzieci w różnych formach opieki zastępczej, osłabienie polskich rodzin, czego dowodem jest regres demograficzny czy duża liczba rozwodów i separacji. Nakłady na rodzinę pozycjonują Polskę na samym końcu krajów Unii Europejskiej, a procent biednych dzieci stawia nas w niechlubnej czołówce. Brak jest programu polityki rodzinnej. Rocznie z systemu świadczeń rodzinnych wypada ponad 400 tysięcy dzieci.

Spróbujmy dzisiaj odpowiedzieć: czy polityka społeczna odpowiada na te wyzwania? Czy sprawy rodzin, w tym szczególnie wielodzietnych żyjących w najtrudniejszych warunkach, są w centrum zainteresowania państwa? Czy jesteśmy solidarni z rodzinami traktując je jako wspólnoty podstawowe, bez których ani dobry rozwój jednostki, ani państwa, nie jest możliwy? Czy szanujemy podmiotowość rodzin i nie ingerujemy w ich życie prywatne, gdy nie jest to niezbędne?

W rocznicę Sierpnia 80 pragniemy podkreślić, że polską racją stanu jest ochrona rodziny i jej fundamentu, jakim jest małżeństwo oraz sprzyjająca temu racjonalna polityka społeczna, która powinna służyć rozwojowi tych podstawowych wspólnot.

Joanna Krupska
Antoni Szymański
Paweł Wosicki